Από το εξομολογητικό βιβλίο του Τίτου Πατρίκιου: «Ο πειρασμός της νοσταλγίας - σημειώσεις καθημερινότητας», εκδόσεις Κίχλη 


«Όπως είχε πει ο Γκόγια, ‘ο ύπνος του λογικού γεννάει τέρατα’. Τι γίνεται όμως όταν το λογικό ξυπνήσει; Τα τέρατα εξαφανίζονται; Ή μήπως μένουν κρυμμένα σε μια γωνιά περιμένοντας να το ξανακοιμίσουν;
Όπως και να ’ναι, μερικές φορές το λογικό, άμα βγει από τον ύπνο του, ανέχεται τα τέρατα. Ώσπου εκείνα το αποκοιμίζουν για τα καλά, το βυθίζουν σε νάρκη, και χορεύοντας ή παρελαύνοντας παριστάνουν πως αυτά είναι το λογικό. Κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει με όλους τους φασισμούς, όλους τους ολοκληρωτισμούς;»