Ο προσωπικός μήνας Αύγουστος 13 Αυγούστου 2018 Διώνη Δημητριάδου η φωτογραφία του Rodney Smith

Ο προσωπικός μήνας Αύγουστος

Μέσα μας κυλά ο χρόνος. Γράφει και χαράσσει. Και στις πιο βαθιές χαραματιές βρίσκει η ζωή τα βήματα. Πορεύεται. Η έξω όψη εξαπατά. Μόνο απόηχο φέρνει. Να μη μας ξεγελά. Το εσωτερικό τοπίο γνώριμο και οικείο. Συχνά σκληρό αλλά αληθινό. Με όλα του τα σφάλματα, προσωπικές κατολισθήσεις. Μα και τις ανατάσεις, επιλογές ψυχής, που οι άλλοι δεν κατάλαβαν. Το ξέρουμε άλλωστε καλά. Λίγο λοξά, λίγο στραβά, το πιο πολύ απέναντι. Πάντα έτσι αξίζει να λογίζεται η ζωή. Αλλιώς σε τρώει του όμοιου και του ανούσιου η κατάρα. Και τότε ας μη μας φταίει ο χρόνος που γράφει πάνω μας.

13 Αυγούστου 2018

Διώνη Δημητριάδου

η φωτογραφία του Rodney Smith

"Το Μάτι που δάκρυσε" ένα ποίημα του Βασίλη Δούρου που σχολιάζει τη σκληρή επικαιρότητα (η φωτογραφία του Rohit Chawla)

"Το Μάτι που δάκρυσε"

ένα ποίημα του Βασίλη Δούρου

που σχολιάζει τη σκληρή επικαιρότητα

(η φωτογραφία του Rohit Chawla)

Ο ήλιος σήμερα δεν ξημέρωσε καλά.

Είναι περίεργα πράγματα αυτά καλοκαίρι μήνα. 

Όλοι αγωνιούν!

Αγωνιά κι ο ήλιος!

Φωνές πολλές!

Ποικίλες!
Τα παιδιά ουρλιάζουν σωπαίνοντας…

"-Μπαμπά…  Μαμά… 

 - Γιαγιά... Παππού..."

Ο ήλιος καίει. Κάνει ζέστη...

Ο τζίτζικας έχει πιάσει από νωρίς ρυθμό, αλλά η κιθάρα του σήμερα ξεκούρδιστα κλαίει!
Ούτε αυτός δεν μπορεί να εξηγήσει!

Τα πουλιά πετούν αμέριμνα. 

Θέλουν να πιστέψουν πως θα είναι μια κανονική μέρα.

Η γειτονιά ξύπνησε νωρίς σήμερα για να πιάσει τους χθεσινούς ρυθμούς της.

Κάπου πείθεσαι!
 

Και περπατάς - περπατάς αμέριμνος. 

Βλέπεις τη γάτα με τα γατάκια της. 

Το σκύλο λαχανιασμένο.

Τις χελώνες να τρέχουν έντονα. 

Τους λαγούς να μην φοβούνται και να μην τρέχουν. 

Τρέχουν όμως άνθρωποι με ανθρώπους στην πλάτη. 

Ξαφνικά... πολλοί εσταυρωμένοι στους δρόμους τριγυρνάνε. 

Μα... οι εσταυρωμένοι τι δουλειά έχουν εδώ μες το κατακαλόκαιρο. 

Οι εσταυρωμένοι έχουν θέση στους Γολγοθάδες.
Εκεί που η γη κλαίει μαζί τους και δεν φυτρώνει μήτε ρίγανη
παρά τα ποτισμένα δάκρυα. 

Εκεί... Έχουν δουλειά οι εσταυρωμένοι.

Εδώ η γη είναι ο τόπος τού Θεού!
 

Τι γίνεται; 

Πολλοί εσταυρωμένοι στους δρόμους τριγυρνάνε. 

Γέμισε ο δρόμος εσταυρωμένους.

Αρχίζω, τρέχω κι εγώ. 

Πιο πέρα κάθονται σκεπτικοί ο Ματθαίος, ο Μάρκος, ο Λουκάς, ο Ιωάννης κι άλλοι πολλοί που δεν γνωρίζω...

Τους ρωτώ τι γίνεται...
Δεν αποκρίνονται. 

Αναρωτιούνται μάλλον τι έφταιξε, τι φταίει, τι θα φταίξει.

Ένα κουκουνάρι πήρε την απόφαση.
Έφερε το μήνυμα πετώντας:

"Όχι, αυτή η μέρα δεν θα είναι η ίδια."

Ένα πουλί ξεψύχησε ρωτώντας τι ώρα έκανε το τελευταίο δρομολόγιο. 

Κοιτώ το ρολόι μου. 

Ο χρόνος δεν κυλά.

Πάγωσε.

Και το ημερολόγιο κάηκε δείχνοντας 24 Ιουλίου 2018.

Από έναν τόπο…
 όπου το τοπίο είναι σταχτωμένο
με τις στάχτες να έχουν παρόμοια μυρωδιά και εγκατάλειψη,
αλλά που ο ήλιος επιμένει να ανατέλλει.
Προσωπικά…
 δεν ξέρω πώς είναι να βγαίνεις μέσα από τις φλόγες φυσικής πυρκαγιάς.
Πιστεύω όμως, ότι γνωρίζω, ως νέος,
πώς είναι να αναγεννάσαι μέσα από στάχτες που άλλοι δημιούργησαν.
Θέλω να πιστεύω…

                                                                                                         26-7-2018,
                                                                            Βασίλειος Κων. Δούρος

«Αφιερωμένο…

Σ’ όλους αυτούς που «κάηκαν», «καίγονται», «θα καούν»!

Σ’ όλους αυτούς που αμετανόητοι από τα εγκαύματά τους συνεχίζουν να δίνουν αναπτήρες σε εμπρηστές που το μόνο που ξέρουν να κάνουν μέσα στην ανικανότητά τους είναι να καίνε με τον έναν ή τον άλλον τρόπο τα όνειρα ανθρώπων που θέλουν να ζήσουν μέσα σ’ αυτά.

Ειδικά αφιερωμένο στους πατεράδες που έχασαν τα παιδιά τους, όπως αυτός που πήγε στην εκκλησία ημέρα τής Αγίας Παρασκευής για να ακυρώσει την ημερομηνία βάπτισης του παιδιού του και να προσευχηθεί για τη σύζυγό του που νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση στο νοσοκομείο, ανάβοντας ένα κερί και «αναβάλλοντας» τα όνειρά του για ένα αύριο που δεν θα ‘ρθει ποτέ.

Ειδικά αφιερωμένο σ’ όλες αυτές τις μαμάδες που πήρανε τα παιδιά τους αγκαλιά είτε φυσικά είτε νοερά και πήγανε ένα ταξίδι σε τόπους που δεν υπάρχει πόνος…

Ειδικά αφιερωμένο σ’ όλες αυτές τις αγκαλιές που προσπάθησαν να δροσίσουν η μία την άλλη σε μία ατμόσφαιρα αποπνικτική που μυρίζει καμένη στάχτη και δεν υπάρχει περιθώριο ελπίδας. Όπως αυτή η αγκαλιά τού παππού και τής γιαγιάς με τα δίδυμα εγγόνια τους.

Ειδικά αφιερωμένο σ’ αυτήν την Κυρία (με -Κ- κεφαλαίο) που αφού κατόρθωσε να σώσει τα εγγόνια της με τη συνοδεία τής γυναίκας που τα πρόσεχε συμβουλεύοντας να μην κοιτάξουν πίσω, γύρισε, κάθισε δίπλα στον κατάκοιτο γέρο άνδρα της και κάηκαν μαζί με σφιγμένα χέρια. Όπως γράφτηκε κάπου, προσκυνώ τη μνήμη σου! Κι αποκτώ ελπίδα ξανά για τον «άνθρωπο», για την αγάπη!

Ως πότε θα καίγεται αυτός ο τόπος;»

 Βασίλης Δούρος 

Ο Βασίλης Δούρος, με καταγωγή από τη Λοκρίδα, είναι είκοσι τεσσάρων ετών. Αποφοίτησε με βαθμό άριστα από το Γυμνάσιο-Λύκειο Λιβανατών τού Νομού Φθιώτιδος, όπου μεγάλωσε. Συνέχισε τις σπουδές του στο Τμήμα Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, από όπου και αποφοίτησε.

Όπως συχνά λέει οι σπουδές δεν τελειώνουν ποτέ. Έχει συγγράψει μία ποιητική συλλογή και μία γραμματική τού αρχαίου ελληνικού λόγου που σκοπεύει να εκδώσει στο άμεσο μέλλον. Αρθρογραφεί και ελπίζει κάποια στιγμή τα πράγματα να αλλάξουν. Βέβαια, υποστηρίζει πάντα ότι οι καταστάσεις αλλάζουν μόνον όταν τις αλλάζουμε εμείς.

Δημήτρης Π. Κρανιώτης επιλογές από την ποιητική συλλογή «Γραβάτα δημοσίας αιδούς» (Κέδρος 2018) μαζί με πέντε φωτογραφίες του Jason M. Peterson

Δημήτρης Π. Κρανιώτης

επιλογές από την ποιητική συλλογή

«Γραβάτα δημοσίας αιδούς»

(Κέδρος 2018)

μαζί με πέντε φωτογραφίες του Jason M. Peterson

Μετακόμιση

Γυμνοί πια

Χρώματα ντυθήκαμε

Λέξεις και φωνές γδύσαμε

Τυφλοί πια

Το φως ήπιαμε

Τον θάνατο κολυμπήσαμε

Με αλκοόλ και τσιγάρα

Στις αποσκευές

Ψευδομαρτυρήσαμε

Ποιοι είμαστε ξεχάσαμε

Πάνω σ' ένα πουλί

Τη ζωή μας χτίσαμε

Και ξαναπετάξαμε

Απλώς μετακομίσαμε

Ιανός

Πολυκατοικία πια

Η γειτονιά μας

Το ασανσέρ κολλημένο

Μεταξύ ρετιρέ

Και ουρανού

Κι εμείς μέσα

Συνωστισμένοι άνετα

Χωρίς ανάσα

(Και χωρίς σήμα

Το κινητό μας)

Στο παραπέντε απόδρασης

Από το savoir vivre

Σαν έτοιμοι από καιρό

Για περιπτύξεις

(Πότε προλάβαμε άραγε

Να ερωτευτούμε;)

Στο απόγειο

Μετέωρων βημάτων

Στο υπόγειο

Ημι-διλημμάτων

Του Ιανού

Το γνήσιο της υπογραφής

Κρεμάστηκες στις σελίδες

Από το γνήσιο της υπογραφής

Του συγγραφέα

Και ζαλισμένη έπεσες

Στο κάτω ράφι

Με τα εξώφυλλα

Γλιστρώντας στα περιεχόμενα

Που ορίζει ο κανόνας

Κινδύνεψες σε μετωπική

Με λέξεις ξεχασμένες

Σώθηκες τελευταία στιγμή

Τινάζοντας τη σκόνη

Μα κάτι θα ψάχνεις πάντοτε

Μια το εγώ

Μια το εσύ

Θα ξεφεύγουν νύχτα μέρα

Υψικάμινος

Πρώιμη στάχτη

Της υψικαμίνου

Πεταμένη στο πέλαγος

Σαν άλλη ξενιτιά

Της μοίρας μας

Το αβέβαιο

Της θέλησής μας

Και το άβατο

Της ηθικής μας

Κάθε πρωί

Που θρηνούμε όνειρα

Κάθε βράδυ

Που κερνάμε υποσχέσεις

Απωλέσθην

Άφησες ένα post-it

Με υποσημείωση

Το πραγματικό σου πρόσωπο

Γεμάτο ρυτίδες

Χωρίς χαμόγελο

Με αμέτρητα απωλέσθην

Να ναρκοθετούν μορφασμούς

Κατ' επίφαση ευτυχίας

Είναι ακόμη

Κολλημένο εκεί

Από τότε που πάγωσα

Πριν προλάβω

Ν' ανοίξω το ψυγείο

(Δημήτρης Π. Κρανιώτης, από τη συλλογή "Γραβάτα Δημοσίας Αιδούς", Κέδρος, 2018)

Ο Δημήτρης Π. Κρανιώτης είναι γιατρός ειδικός παθολόγος από τη Λάρισα. Σπούδασε Ιατρική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Έχει εκδώσει εννέα ποιητικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό: «Ίχνη» (1985), «Πήλινα πρόσωπα» (1992), «Νοητή γραμμή» (2005), «Dunes-Dune» («Θίνες», Ρουμανία 2007), «Ενδόγραμμα» (εκδ. Μαλλιάρης Παιδεία 2010), «Edda» («Έδδα», Ρουμανία 2010), «Iluzione» («Ψευδαισθήσεις», Ρουμανία 2010), «Foglie vocali» («Φύλλα φωνήεντα», Ιταλία 2017) και «Γραβάτα δημοσίας αιδούς» (εκδ. Κέδρος 2018). Το 2011 επιμελήθηκε κι εξέδωσε την ποιητική ανθολογία στα αγγλικά «World Poetry 2011» με ποιητές από 65 χώρες. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε 25 γλώσσες και έχουν δημοσιευτεί σε διάφορες χώρες του κόσμου, ενώ έχει συμμετάσχει σε αρκετά διεθνή φεστιβάλ ποίησης στο εξωτερικό. Το 2011 διοργανώθηκε υπό την προεδρία του το 22ο Παγκόσμιο Συνέδριο Ποιητών στη Λάρισα, όπου επίσης ίδρυσε και διοργάνωσε το 1o Μεσογειακό Φεστιβάλ Ποίησης. Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και διετέλεσε μέλος της συντακτικής επιτροπής του λογοτεχνικού περιοδικού "Γραφή". Στο διαδίκτυο επιμελείται τον ιστότοπο «Poetics @ GR» [Τετράδιο Ποίησης]: http://greekpoetics.blogspot.com  και η προσωπική του ιστοσελίδα είναι: http://www.dimitriskraniotis.com

Επιμέλεια: Διώνη Δημητριάδου

7+1 ενδιαφέρουσες νέες κυκλοφορίες

7+1 

ενδιαφέρουσες νέες κυκλοφορίες

Modus Vivendi 

Ελευθερία Σταυράκη (κείμενα)

Τάσος Παπαηλιού (ζωγραφική)

εκδόσεις Παρουσία

Δεύτερη Φύση

εξήντα πέντε χαϊκού

Ασημίνα Ξηρογιάννη

εκδόσεις ΑΩ

Σχεδόν Γυμνή σαν την Αλήθεια

Κυριακή Καρσαμπά

εκδόσεις ΑΩ

η μαύρη ανάμεσα

Μάνια Μεζίτη

εκδόσεις κύμα

εξαιρέσεις

Χάρης Μελιτάς

εκδόσεις Μανδραγόρας

Μεσολάβηση

Δημοσθένης Μιχαλακόπουλος

εκδόσεις 24 γράμματα

Συντμήσεις

Κωνσταντίνος Ι. Κορίδης

εκδόσεις Ιωλκός

Ξένοι στην κόψη

διηγήματα

Δημήτρης Στατήρης

εκδόσεις Σμίλη

επιλογή-επιμέλεια: Διώνη Δημητριάδου

Υπατία ιστορικό μυθιστόρημα 10η έκδοση Δημήτρης Βαρβαρήγος εκδόσεις Μπατσιούλας

Υπατία

ιστορικό μυθιστόρημα

10^η έκδοση

Δημήτρης Βαρβαρήγος

εκδόσεις Μπατσιούλας

4ος αιώνας, μ.Χ. Η φημισμένη Αλεξάνδρεια πνίγεται στο κρασί των καπηλειών, στις ηδονές των γυναικών του δρόμου, στις δεισιδαιμονίες, στις φιλοσοφικές διαφορές, στις διαμάχες των θρησκευτικών φανατισμών και στους φονικούς διωγμούς των εθνικών.

Μέσα σε αυτή τη διαφθορά, μια γυναίκα αφοσιωμένη στα ελληνικά ιδεώδη διδάσκει στο πανεπιστήμιο, στους δρόμους και στο σπίτι της το αστείρευτο ελληνικό πνεύμα.

Πετυχημένη τοιχογραφία μιας ολόκληρης εποχής με επίκεντρο μια αξιόλογη γυναίκα που πλήρωσε με τη ζωή της τις αρετές του φίλου της, καθώς βρέθηκε στο μεταίχμιο της ιστορίας, από το λυκόφως του νεοπλατωνισμού στους πρώτους σκοτεινούς αιώνες του Χριστιανισμού.

Μυθιστορηματική βιογραφία, που κυλάει αβίαστα, με φανταστικούς διαλόγους και εικόνες, γύρω όμως από πραγματικά πρόσωπα

και γεγονότα τα οποία ο συγγραφέας αναπαριστά πειστικά, μετά από ενδελεχή έρευνα.

Ο Δημήτρης Βαρβαρήγος

γεννήθηκε στην Αθήνα του '51. Σπούδασε ηλεκτρονικά, σεναριογραφία, θέατρο και λογοτεχνία "awarded by the writing school". Τα θεατρικά του έργα "Τύψεις", "Οι ανάγκες των αισθήσεων", "Το όνειρο μιας αγάπης" και "Ο Έρωτας και ο Αθάνατος", ανέβηκαν από τη θεατρική ομάδα "Δίοδος". Στη λογοτεχνία εμφανίστηκε το 1995 με το μυθιστόρημα "Η γοητεία της δεύτερης φύσης". Ακολούθησαν τα βιβλία: "Πάθος", εκδ. Όμβρος, 1996, "Με το ίδιο χρώμα η νύχτα και η σιωπή", 1998, "Γυναίκες του κόσμου", 1999, "Είναι δύσκολη η αγάπη", 2000, "Αδιέξοδοι έρωτες", 2001, όλα από τις εκδ. Χρήστος Ε. Δαρδανός, "Υπατία", 2005, εκδ. Άγκυρα. Το βιβλίο "Ίμερος και Αστραία-Το μυστικό της σιωπηλής χώρας", 2003, εκδ. Χατζηλάκος, είναι το πρώτο του βιβλίο ηρωικής φαντασίας για παιδιά από τα πέντε συνολικά για την ολοκλήρωση της ανθολογίας "Ουρανός". Ο Δημήτρης Βαρβαρήγος είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και ένας εκ των τεσσάρων ιδρυτών του λογοτεχνικού περιοδικού "Ίαμβος".

Τα αποτελέσματα του 4ου Πανελλήνιου Διαγωνισμού Ποίησης που διοργανώθηκε από το Αρχείο Ιστορίας και Τέχνης Κοζάνης υπό την αιγίδα της Κοβενταρείου Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης του Ελληνικού Κύκλου Βιβλιόφιλων Λονδίνου και του Γραφείου Ποιήσεως

Τα αποτελέσματα

του 4^ου Πανελλήνιου

Διαγωνισμού Ποίησης

που διοργανώθηκε από

το Αρχείο Ιστορίας και Τέχνης Κοζάνης

υπό την αιγίδα

της Κοβενταρείου Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης

του  Ελληνικού Κύκλου Βιβλιόφιλων Λονδίνου και

του Γραφείου Ποιήσεως

Αρχείο Ιστορίας και Τέχνης (Ομάδα Πνευματικής Έκφρασης)

Αποτελέσματα 4ου Πανελλήνιου Διαγωνισμού Ποίησης

Πρακτικό Συνεδριάσεως Διοικητικού Συμβουλίου του Αρχείου Ιστορίας & Τέχνης Κοζάνης, Τρίτη 31 Ιουλίου 2018

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Αρχείου Ιστορίας & Τέχνης, συνήλθε την Τρίτη 31 Ιουλίου 2018, και ώρα 8:00 μμ. προκειμένου να επισημοποιηθούν τα αποτελέσματα του 4ου Πανελλήνιου Διαγωνισμού Ποίησης με θέμα:

«ΤΟ ΑΛΑΤΙ» στις παρυφές της γλώσσας

Οι βαθμολογίες της Κριτικής Επιτροπής επιδόθηκαν στον Πρόεδρο κ. Αντώνη Δ. Σκιαθά, ο οποίος στη συνέχεια παρέδωσε στον Πρόεδρο του Αρχείου Ιστορίας & Τέχνης, κ. Παπαθανασίου Γεώργιο, την τελική κατάταξη.

Η κριτική επιτροπή απαρτιζόταν από τους:

Προεδρεύων:

Σκιαθάς Δ. Αντώνης: Ποιητής - Κριτικός Λογοτεχνίας - Μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Διευθύνων του Γραφείου Ποιήσεως.

Μέλη:

Δημητριάδου Διώνη: Ποιήτρια – Κριτικός Λογοτεχνίας.

Τασιόπουλος Βαγγέλης: Ποιητής – Γραμματέας Εταιρείας Λογοτεχνών Θες/νίκης

Τσάιτα – Τσιλιμένη Βάλια: Διδάκτορας Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Γενεύης. Λέκτορας στο τμήμα Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Γενεύης. Ποιήτρια.

Χλωπτσιούδης Δήμος: Ποιητής – Κριτικός Λογοτεχνίας

Στην επιτροπή παραδόθηκαν συνολικά 108 ποιήματα, από την Ελλάδα και το Εξωτερικό, εκ των οποίων τα 13 ήταν μαθητών και τα 95 ενηλίκων. Κατόπιν διαμόρφωσης της τελικής βαθμολογίας των ποιημάτων, ανοίχτηκαν οι κλειστοί φάκελοι των διακριθέντων και καταγράφηκαν τα πραγματικά τους στοιχεία, τα οποία έχουν ως εξής:

Κατηγορία Μαθητών:

1ο Βραβείο: «Το αλάτι της ζωής», Ειρήνη Νάνου-3ο Γενικό Λύκειο Κοζάνης

2ο Βραβείο: «Λίγο αλάτι στις παρυφές της γλώσσας μου» - Γεωργία Φασουλοπούλου, Καστόρι Δήμου Σπάρτης Λακωνίας

3ο Βραβείο: «Άλας φιλίας» Βασιλική Αντωνίου, Β' Τάξη- 4ο Γυμνάσιο Πτολεμαΐδας

Α΄ Έπαινος: (ισοψηφία)

•«Χορός» Νικολέτα Αυτζαλανίδου, - Α' Τάξη-4ο Γυμνάσιο Πτολεμαΐδας

•«Θάλασσα» Χρυσάνθη Πουρλιάκα, Α' Τάξη-4ο Γυμνάσιο Πτολεμαΐδας

Β΄ Έπαινος:: «Γλώσσα μου, αλάτι στη γης» - Φανή Παναγιωτίδου, - Α' Τάξη-4ο Γυμνάσιο Πτολεμαΐδας

Γ΄ Έπαινος: «Ο κρύσταλλος» - Έκτωρ – Αλέξανδρος – Σίντος Ντούσιας - Πρέβεζα

Κατηγορία Ενηλίκων:

1ο Βραβείο: «Αλίτης στη Γλώσσα» - Σοφοκλής Μητρούσιας – Τρίκαλα

2ο Βραβείο: (ισοψηφία)

•«Στερνή μεταλαβιά η αλμύρα» - Νατάσσα Καραμανλή – Θεσσαλονίκη

•«Άνοστα βράδια» - Κατερίνα Ζυγούρα – Πυλαία Θεσ/νίκης

3ο Βραβείο: «Αλισάχνη» - Ευαγγελία Καλδέλη – Ξυλοτύμβου – Κύπρος

Α΄ Έπαινος: «Χλωριούχο νάτριο» - Κέλλυ Διλβόη – Ηράκλειο Κρήτης 

Β΄ Έπαινος: «Έρωτας σε συντήρηση» - Χαρά Χρυσάφη – Εύοσμος Θεσσαλονίκης 

Γ΄ Έπαινος: (ισοψηφία)

•«Αλμυρό επίχρισμα» - Κωνσταντίνος Μαυροματάκης – Θεσσαλονίκη

•«Υπόνοιες» - Στέλλα Δέδε – Αγία Παρασκευή Αττικής

Η εκδήλωση απονομών των διακρίσεων θα πραγματοποιηθεί στις αρχές Σεπτεμβρίου 2018, στην πόλη της Κοζάνης, σε χώρο που θα ανακοινωθεί εγκαίρως.

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Αρχείου Ιστορίας και Τέχνης ευχαριστεί θερμά όλους τους συμμετέχοντες, Μαθητές και Ενήλικες, για την αποστολή των όμορφων και ευαίσθητων ποιημάτων τους. Το σημαντικότερο για εμάς είναι η ίδια η συμμετοχή και όχι η διάκριση. Τα επαινετικά σας σχόλια μας δίνουν δύναμη να συνεχίσουμε την προσπάθειά μας.