Το άναμμα

Το ήξερε πως με τα μάτια αγγίζεις όλα αυτά που φοβάσαι. Έχει αφή το βλέμμα, κι ας μην έχει δέρμα να καλύπτει τις εικόνες του. 

Λοιπόν, είπε, θα αποφεύγω να κοιτάξω. Φυγάς της σκέψης, θα μεταναστεύω από σώμα σε σώμα, χωρίς ποτέ να αντικρίσω το Σώμα. 

Έπειτα, σαν να του φάνηκε πολύ απρόσωπη αυτή η σκέψη. Και είπε να αφεθεί, έστω για λίγο, να νιώσει την εγγύτητα των σωμάτων.

Όταν τον βρήκαν εντελώς πυρπολημένο, είπαν ότι οι ιδέες είναι αυτές που ανάβουν τη φωτιά. Κανένας τους δεν σκέφτηκε την παντοδύναμη αφή.

Διώνη Δημητριάδου

(φωτογραφία: Lee Jeffries)