Το ιστολόγιο «Με ανοιχτά βιβλία»

φιλοξενεί

τον Θανάση Πάνου

«Ολιγόστιχα 1» 
(από την υπό έκδοση συλλογή «Κελιά» )

Κατάποση

Συνήθειο είναι όλα

μια κατάποση αργή

Και αυτό,

παρέα με τις άλλες νάρκες

που αναμένουν

το επόμενο ναυάγιο.

Η προσβολή

Είχα κάποτε καταπιεί

σιωπηλά μια προσβολή.

Ωστόσο και σήμερα υπάρχει

σε μια σειρά σπασμών

χωρίς θόρυβο κανέναν.

Βαριά οβίδα,

βιωμένη αναλίσκεται.

Πειθαρχία

Πειθάρχησε σε κύκλο

το άναρχο κοπάδι λεόντων

ο θηριοδαμαστής

και έκπληκτος συνειδητοποίησε

ότι στο κέντρο ενός κύκλου

θα περάσει την υπόλοιπη ζωή του.

Λήθη

Μοιράσαμε ένα τσιγάρο

τα ίδια χείλη

το πρωί φώναζαν «Παρών»

την παρουσία μας φώναζαν

μέσα στον καπνό μας.

Στο προσκλητήριο.

Μες στης μέρας

τη μαύρη μας τη λήθη.

Απόφαση

Σκοντάφταμε στα ίδια τα βήματά μας.

Αδειάσανε τα κρατητήρια της γης

και ο πλανήτης άλλαξε τροχιά.

Η τέλεια στιγμή των ευθυνών.

Χαμαιλέοντας

Γεννήθηκα πανέξυπνος

ψιθύριζαν οι κόλακες,

απροσάρμοστος χαμαιλέοντας.

Και όταν τα χρόνια πέρασαν

έρποντας συνειδητοποίησα

πως αν ήμουν χαμαιλέοντας

ήμουν με αχρωματοψία.

Το είδος μου

Ένα ζώο στην άσφαλτο.

Του πρόσφεραν μια ρόδα.

Έτσι κι εγώ.

Μια ρόδα συρόμενη

από την α-φιλία του είδους μου.

Απροετοίμαστοι

Ξαφνικά έφυγε το καλοκαίρι

και απροετοίμαστοι

ντυμένοι ελάχιστα έως καθόλου,

φορέσαμε  κατάσαρκα το χιόνι

και σύραμε τα έλκηθρα

με επιβάτες τα γέρικα σκυλιά μας.

Αναγνώστες

Η απανεμιά της θάλασσας

δεν είναι κενότητα ανέμου.

Είναι απανεμιά προλαλούσα.

Γι’ αυτό οι ναυτικοί

δεν είναι Άνθρωποι κενοί.

Είναι οι αναγνώστες του ανέμου.

Αξία

Κάθε αξία γεννήθηκε

σαν αστραφτερό λεπίδι ελπίδας.

Κυοφορώντας

μια νέα φυλή προνομίων.

Οι ρουφιάνοι

Πόσοι οι δαίμονες που ρουφιανέψανε

και τον καπνό και το στριφτό τσιγάρο μου.

Γι’ αυτό και οι σκύλοι μου λυσσάξανε.

Γαβγίζουν τους ρουφιάνους

που ολημερίς κρυφοκοιτάζουν.

Ειδήμονες

Καταρρέουμε σε μια σειρά απόμακρων λέξεων

και πάντα σμίγουμε στην κοίτη της ξεροποταμιάς

ειδήμονες πιότερο και από το ρόχαλο των χαλικιών

παγωμένοι οφθαλμοί

σε γυάλινα ποτάμια.

Ερημιά

Και όμως δημιουργήσαμε μια έρημο

μια παλινωδία στον διάδρομο

που ενώνει τις κλειστές πόρτες μας.

Γη-μητέρα

Σήμερα την είδα καθαρά στη λαϊκή αγορά.

Η γη μητέρα

είναι μια χαμογελαστή γεροδεμένη κυρία

που ανοιγοκλείνει την αγκαλιά

στον πάγκο με τα φρέσκα φρούτα.

Γυμναστική

Γυμναστική μες στη σιωπή.

Οι ήχοι νιώθουν άχρηστοι,

παράλογοι, ηττημένοι,

σε μια γωνιά παραπεταμένοι.

Κι η σκέψη μοιάζει βλέμμα,

Βλέμμα ωστόσο που ηχεί.

Θανάσης Πάνου

(πίνακας του Γιάννη Στρατή)

(Ο Θανάσης Πάνου σπούδασε οργάνωση & διοίκηση επιχειρήσεων,  κοινωνιολογία- εγκληματολογία και  πραγματοποίησε ειδικές σπουδές εικαστικών τεχνών  (εικόνα ήχος-κίνηση-λόγος), με αντικείμενο έρευνας την λειτουργιά της καλλιτεχνικής φόρμας και τη μορφική της αντιστοιχία από το ένα είδος τέχνης στο άλλο, μέσω της βιωματικής παιδείας. Ως  εκπαιδευτικός έχει εργαστεί με ομάδες art therapy και είναι επιστημονικός συνεργάτης του κέντρου ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ & ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΤΕΧΝΩΝ στο τμήμα πειραματικής έρευνας και έκφρασης. Έχει λάβει μέρος σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις Ζωγραφικής – video-art,  στην Ελλάδα και το εξωτερικό  και έχει οργανώσει λογοτεχνικές εκδηλώσεις και δρώμενα πλαισιωμένα με μουσική και οπτικοποίηση ποιητικού λόγου.  Το  Ινστιτούτο Πειραματικών Τεχνών (Τhe Institute for Experimental Arts) το 2013 και 2014 παρουσίασε videoart & ποίησή του στο Διεθνές Φεστιβάλ ποίησης ( Ιnternational Film Poetry Festival). Με το μουσικό σχήμα των MOLES BAND  έχουν επενδύσει μουσικά  παραγωγέςdocumentary.  Άρθρα , πεζά και ποιήματα του  έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες ,περιοδικά και λογοτεχνικές  ανθολογίες.)