Πολύχρωμα και διαφορετικά

(για σπίρτα αλλά όχι μόνο γι' αυτά)

Η διαφορετικότητα του καθενός ας είναι αυτονόητη. Ας μην έχει ανάγκη υπενθύμισης, ας μην αποτελεί πεδίο διαπαιδαγώγησης. Ας μην διακηρύσσει το ξεχωριστό που φέρει μέσα της. Μόνο τότε θα μπορούμε να μιλάμε για ισότητα δικαιωμάτων. Όταν δεν θα υπάρχει λόγος να μιλάμε γι’ αυτήν.

Ως τότε θα πρέπει διαρκώς να τονίζουμε πόσο άσχημη καταλήγει η ομοιομορφία αλλά και πόσο επικίνδυνη, μια που εύκολα κανείς τακτοποιεί τα όμοια, τα συσκευάζει και τα χειραγωγεί.

 Αλλά και να τονίζουμε πόσο όμορφη είναι η ανομοιότητα, η ετερότητα, η ποικιλοχρωμία. 

Με όλα τα διαφορετικά φτιάχνεις πολύχρωμες εικόνες, πολλές. Και πάρα πολύ δύσκολα μπορεί κανείς να σε χρησιμοποιήσει για τη μονότονη, μονόχρωμη τοιχογραφία του.