«Εγκώμιο στην αμφιβολία» απόσπασμα (Lob des Zweifels) του Bertolt Brecht (μετάφραση/απόδοση από τα Γερμανικά: Διώνη Δημητριάδου)

«Εγκώμιο στην αμφιβολία»
απόσπασμα 

(Lob des Zweifels)

του Bertolt Brecht
(μετάφραση/απόδοση από τα Γερμανικά: Διώνη Δημητριάδου)

Ας είναι παινεμένη η αμφιβολία!

Συμβουλή σας δίνω, να χαιρετάτε με χαρά αλλά και προσοχή αυτόν

που την κουβέντα σας τη μελετά σαν να ‘ταν κάλπικη δεκάρα!

Πώς θα ‘θελα να είστε συνετοί και να μη δίνετε τον λόγο σας

με τόση σιγουριά.

Την ιστορία διαβάστε και δείτε

σε άτακτη φυγή ανίκητες στρατιές.

Παντού να καταστρέφονται τα αχάλαστα τα κάστρα,

κι ακόμη σαν αφήναν το λιμάνι 

τα αναρίθμητα καράβια της Αρμάδας

πόσο εύκολα τα μέτραγες στον γυρισμό.

Έτσι μια μέρα στάθηκε ένας άνθρωπος

σε απρόσβατου βουνού την κορυφή,

και της ατέλειωτης θάλασσας το τέλος άγγιξε ένα πλοίο.

Α, πόσο όμορφα σείετε το κεφάλι

μπροστά σε αδιάσειστες αλήθειες!

Α, πόσο του γιατρού γενναία η φροντίδα

για τον χαμένο, απελπισμένο ασθενή!

Μα η ωραιότερη αμφιβολία απ’ όλες

είναι όταν οι απελπισμένοι και φοβισμένοι

σηκώνουν το κεφάλι

και πια στων καταπιεστών τη δύναμη

καθόλου δεν πιστεύουν.

(μετάφραση/απόδοση από τα Γερμανικά: Διώνη Δημητριάδου)

LOB DES ZWEIFELS

Gelobt sei der Zweifel! Ich rate euch, begrüßt mir
Heiter und mit Achtung den
Der euer Wort wie einen schlechten Pfennig prüft!
Ich wollte, ihr wäret weise und gäbt
Euer Wort nicht allzu zuversichtlich.
Lest die Geschichte und seht
In wilder Flucht-die unbesieglichen Heere.
Allenthalben
Stürzen unzerstörbare Festungen ein und
Wenn die auslaufende Armada unzählbar war
Die zuruckkehrenden Schiffe
Waren zählbar.
So stand eines Tages ein Mann auf dem unbesteigbaren Berg
Und ein Schiff erreichte das Ende des
Unendlichen Meeres.
O schönes Kopfschütteln
Uber der unbestreitbaren Wahrheit!
O tapfere Kur des Arztes
An dem rettungslos verlorenen Kranken!
Schönster aller Zweifel aber
Wenn die verzagten Geschwächten den Kopf heben und
An die Stärke ihrer Unterdrücker
Nicht mehr glauben!