«Ώστε λοιπόν αυτό που λέγαμε «ουρανός» δεν είναι·

«αγάπη» δεν· «αιώνιο» δεν.

Δεν υπακούουν τα πράγματα στα ονόματά τους.»

(Οδυσσέας Ελύτης, "Ρήμα το σκοτεινόν")

Ψάχναμε στη γη και δεν υποψιαστήκαμε τη θεϊκή 

υπονόμευση όλων των γήινων πραγμάτων. 

Ποια από αυτά που αγγίζουμε (τάχα υλικά και 

ελέγξιμα) είναι πράγματι δικά μας και κατανοητά; 

Όμηροι είμαστε όλοι σε μια άλλη διάρκεια, σε 

άλλο περιεχόμενο, σε άλλη διάσταση.

(εικόνα: κολάζ του Ελύτη)