«Αμηχανία ποιητική»

(21 Μαρτίου)

Σαστίζει ο ποιητής καθώς εισπράττει τις ευχές του πλήθους.

Αυτός δεν θέλει να γιορτάζει.

Καθόλου μα καθόλου δεν του πρέπουν οι αμφίβολες τιμές.

Μα πώς αυτό που αισθάνεται να το φωνάξει;

Παραμερίζει τα λουλούδια.

Ποτέ του δεν του άρεσαν πολύ.

Ακόμη πιο πολύ απεχθάνεται τις κόκκινες κορδέλες.

 «Ήσυχα που ήταν κάποτε,

μας άφηναν στην ησυχία μας» θα πει.

Μα ώρα είναι πια να σηκωθεί, να ετοιμαστεί.

Δεν κάνει να τον περιμένουν.

Άλλωστε είναι το τιμώμενο πρόσωπο.

Διώνη Δημητριάδου

(Leonid Pasternak, self portrait)