Μνήμη Κωστή Παπαγιώργη
Αποσπάσματα από την «Παραγωγή γοητείας»
(Από το
«Κέντρο δηλητηριάσεων», εκδόσεις Καστανιώτη, 2006)
«Είναι τόσο μεγάλο το παζάρι και τόσο δυνατή η φωνή
του κράχτη, ώστε ακόμη και η τρέχουσα συνείδηση μπαίνει στα κακά στενά και διερωτάται: γιατί έχουμε τόσο μεγάλη ανάγκη να αποκαταστήσουμε το εγώ μας μετέχοντας στη μεγάλη αγορά των επιθυμιών;
…
Η οργάνωση της γοητείας, σε παγκόσμια κλίμακα και με πανίσχυρα μέσα (περιοδικά, εφημερίδες, τηλεόραση, κινηματογράφο), θυμίζει εκστρατεία διαφώτισης. Μόνο που θα ήταν αφελές αν πιστεύαμε ότι το παιχνίδι παίζεται ανάμεσα στον πομπό και τον δέκτη. Άπαξ και δοθεί το σύνθημα, κάθε δέκτης γίνεται ενεργητικό μέλος της μεγάλης συνωμοσίας».
(Κωστής Παπαγιώργης)
Σκέφτομαι αυτόν τον "ενεργητικό" δέκτη, που εισχωρεί αρχικά ενθουσιώδης και ανυποψίαστος στη μεγάλη χοάνη αυτής της "αγοράς". Και σύντομα συνειδητοποιεί πως κινείται πάνω στις ράγες αυτού του αόρατου τραίνου που έχει δρομολογηθεί ερήμην του. Κι όταν για μια στιγμή περνά σαν αστραπή μπροστά στα μάτια του όλη η πλεκτάνη, τότε νομίζει ότι αρκεί το δυνατό μυαλό για να πάρει στα χέρια το τιμόνι και να οδηγήσει αυτός τη μηχανή. Δεν στρέφει όμως αλλού η διαδρομή, και συνεχίζει μετέχοντας στο ίδιο παιχνίδι που θέλησε μάταια να καταγγείλει. Μάλλον μας αφορά αυτή η αλήθεια, μια που μετέχουμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης "επικοινωνώντας".
Σκέψεις με αφορμή τον εύστοχο λόγο του Κωστή Παπαγιώργη, αυτού του ευαίσθητου
παρατηρητή της ανθρώπινης συμπεριφοράς, που άλλαξε τον τρόπο που βλέπουμε το
δοκίμιο.
Διώνη Δημητριάδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου