«Δαιμόνιος Βάκχος» 

της Αγγελικής Ράδου και του Αντώνη Αντωνιάδη, εκδόσεις Polaris

στο βιβλιοπωλείο «Επί λέξει», Ακαδημίας 32, στις 11 Απριλίου, στις επτά το βράδυ

Μου αρέσει όταν ανάμεσα στα γεγονότα της πλοκής (που εδώ σου κρατάει το ενδιαφέρον αμείωτο) διαγράφονται ολοζώντανες και κάποιες εικόνες που δεν αποτελούν απλώς το φόντο της ιστορίας αλλά σου δημιουργούν την αίσθηση ότι βρίσκεσαι εκεί, μέσα στις σελίδες μα και στον τόπο που περιγράφεται. Όπως εδώ που μοιάζει να άνοιξες την πόρτα και να μπήκες σ’ αυτό το καφενείο-παντοπωλείο, να κάθισες στο τραπεζάκι του και να παράγγειλες μια ρακή με συνοδευτικό στραγάλι ή φιστίκι, και με τα δεύτερα κάτι σε λουκάνικο στο τηγάνι. Πολλοί με καταλαβαίνετε.

«Μια ξύλινη ξυλόσομπα με λαμαρίνα στη βάση της, για να πέφτουν οι στάχτες, τέσσερα ξύλινα τετράγωνα τραπέζια και καμιά δεκαριά καρέκλες βρίσκονταν στην πλευρά που έμοιαζε με καφενείο. Από την άλλη, ένας πάγκος με θήκες για προϊόντα και ράφια πίσω απ’ αυτόν, θύμιζε περισσότερο ψιλικατζίδικο παρά παντοπωλείο. Στη γωνία πάνω από την ταμειακή μηχανή κρέμονταν από γάντζους μια σειρά από χωριάτικα λουκάνικα και δυο κομμάτια καπνιστού χοιρινού κρέατος ενώ μπροστά από τον πάγκο ήταν τοποθετημένα ανοιχτά σακιά με ρύζι, φακές και ρεβίθια»

(απόσπασμα από το μυθιστόρημα/θρίλερ «Δαιμόνιος Βάκχος» της Αγγελικής Ράδου και του Αντώνη Αντωνιάδη, εκδόσεις Polaris)

Περισσότερα γι’ αυτό το βιβλίο θα πούμε πάλι, γιατί έχω τη χαρά να το παρουσιάσω, στο βιβλιοπωλείο «Επί λέξει», Ακαδημίας 32, στις 11 Απριλίου, στις επτά το βράδυ.