Ασυμμετρία

Ο φίλος είναι πάντα φίλος. Αυτό το ήξερε. Μόνο που τώρα τελευταία το δεχόταν με γενναία δόση αμφισβήτησης. Μια που χρειάστηκε να ξαναδιαβάσουν τις φιλίες τους όλοι, από την αρχή, ψάχνοντας να βρουν τα πρόσωπα πίσω από τα προσωπεία. Και να που τώρα έπρεπε να πάρει θέση στη διένεξη, να πει ποιος από τους δυο αγαπημένους φίλους έχει το περισσότερο δίκιο από τον άλλον. Καθόλου δεν το ήθελε αυτό. Γιατί, κατά βάθος αυτή έκρινε πως ο καθένας το είχε το μερτικό του στο δίκιο. Στάθηκε λοιπόν στη μέση και είπε ότι μοιρασμένο στα δύο ήταν το σωστό και το λάθος, και ο καθένας είχε το μερτικό του και από τα δύο.

Τώρα τελείως μόνη λογάριαζε το κόστος της διαμεσολάβησης.

Διώνη Δημητριάδου

(Γιάννης Γαΐτης, Δύο ανθρωπάκια, 1984)