Σάββατο 16 Απριλίου 2016

"Μάνα" ποίημα της Άννας Καράκοντη


"Μάνα" 
ποίημα της Άννας Καράκοντη

Σχήμα της απουσίας. Ίσως αυτό το ελάχιστο υπόλοιπο που μένει να πληρωθεί ακόμη. Μπορεί απλώς η συνέχιση ενός ρόλου.






«Μάνα»

Η μισοαδειασμένη ρόμπα μπήκε στο δωμάτιο
Το ρεύμα του αέρα έριξε το βάζο με τις γλυσίνες
αυτή παραπάτησε πάνω τους χωρίς να ξεχωρίζει
στάθηκε μπρος μου κι έβαλε το ξερό της χέρι στο μέτωπο
έπιασε τα μάγουλά μου χωρίς να βλέπει
-έτσι όπως πάντα-
έκατσε δίπλα μου σφίγγοντας το κενό της ρόμπας
και η σχεδόν ανύπαρκτη
ακούμπησε τα μάτια της στην καρδιά μου
όσο έκανε μετάγγιση αγάπης
μ’ απάλλασσε απ’ τα δάκρυα
«Παιδί μου μην κλαις έχω κλάψει εγώ για σένα
έχω πληρώσει και το δικό σου μερτικό» είπε
δείχνοντας τις άδειες της κόγχες...


(Άννα Καράκοντη, από τη συλλογή «Core ngrato», από τις «μικρές εκδόσεις»)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου