Μεταφορικά μιλώντας (ποιητική πρόταση)

Να φτιαχτεί ένα ποίημα

χωρίς ο ποιητής να δείχνει

με τον τρόπο τον γνωστό

την παύση,

το λαχάνιασμα,

την απορία,

το τέλος.

Έτσι, αυτός που δεν προσπέρασε

να μπαίνει στο χαρτί

και να απλώνει λέξεις

με τα σημάδια τα δικά του,

εδώ ένα επιφώνημα

εκεί μια σιωπή

και να ακουμπά

βουβά το χέρι του

στο οδυνηρό το τέλος.

Ένα ποίημα ακαθοδήγητο.

(Διώνη Δημητριάδου)

(Πίνακας: «Ορφέας», Νίκος Εγγονόπουλος, 1972)