Το ιστολόγιο «Με
ανοιχτά βιβλία»
φιλοξενεί δύο ποιήματα
του Παναγιώτη Δαμκαλή
ο
έρως αντιύλη
έρως όταν λέμε εννοούμε
των χιλίων του σκότους
μας μορίων
τη διάχυση
και του άπειρου το
χώρεμα
στη μήτρα της
ανυπαρξίας,
το πλιάτσικο των
σκουληκιών
στα εντόσθια
φαρμακωμένου σκύλου
και το μισότρελλο το
γέλιο
πριν την πτώχευση
κι ακόμη λέω πως
έρως δεν υπάρχει
παρά του έρωτα μονάχα
η φρούδα προσδοκία
δαμόκλειος
φοβία
κάτω απ’ την αρβύλα μου
περνούν μυρμήγκια
και λέω
ουαί υμίν
και λέω
ηλίθιος εγώ
που νόμισα πως πάνω
απ’ το κεφάλι μου
καθάριος ανοίγεται
ουρανός
κι ολόλαμπρα τ’ αστέρια
Παναγιώτης Δαμκαλής
(Ο Παναγιώτης Δαμκαλής γεννήθηκε το 1971 στο
Διδυμότειχο, όπου και μεγάλωσε. Σπούδασε δημοσιογραφία στη Θεσσαλονίκη και αφού
έζησε λίγα τυχοδιωκτικά χρόνια στην Αθήνα, εγκαταστάθηκε στην Κομοτηνή, όπου το
διάστημα 1995 – 2000 εργάστηκε στην τοπική ΕΡΑ και σε εφημερίδες. Το 2000
προσλήφθηκε στο αστυνομικό σώμα κι από τότε ζει με την οικογένειά του και
εργάζεται στο Διδυμότειχο. Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί σε διαδικτυακά
περιοδικά, blogs
και στον προσωπικό
του ηλεκτρονικό χώρο)
(εικόνα: "The endless enigma", Salvador Dali, 1938)
ΑΝΤΙΥΛΗ... ΑΝΤΙΠΟΙΗΜΑ... ΘΡΑΣΥ... ΩΜΟ... Η ΖΩΗ ΜΑΣ! ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΕΚΛΕΚΤΕ ΦΙΛΕ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ !
ΑπάντησηΔιαγραφή