«Τα πρώτα»

Με την πρώτη κραυγή

εκείνη την αδούλευτη κι αμάθητη

σε δόλιους χρωματισμούς.

Κατόπιν με το πρώτο βλέμμα

το ανιχνευτικό πορείας

με όλο το αθώο της άγνοιας.

Κι ύστερα το πρώτο βήμα,

το διστακτικό,

σε σκαλοπάτια ολισθηρά

ψάχνοντας έδαφος  προσωπικό.

Τριγύρω αλαλάζοντας

οι καθοδηγητές του ορθού

να σε ωθούν ισοπεδωτικά

στο αναμενόμενο ίσωμα.

Άλλο τώρα που εσύ

όλο λοξοκοιτάς στο ανορθόδοξο,

το ελκυστικό κι απρόσμενο,

καταξιώνοντας το άγνωρο και αθώο

των πρώτων σκιρτημάτων.

Διώνη Δημητριάδου

(ο πίνακας του Γ. Ιακωβίδη «Τα πρώτα βήματα»)