Μεταφορικά μιλώντας  (δίκην ποιήματος)

Στίχοι ελάχιστοι και  σκόρπιοι

με αγωνία για λίγη συνοχή:

μια σκάλα νησιώτικη, λευκή,

πατάρι χαμηλό

και στη γωνιά κρεβάτι,

πιο πέρα στον ορίζοντα

μια θάλασσα απλησίαστη.

                                           
Και όλο αυτό στο σχήμα των απόντων.

                                              
(Διώνη Δημητριάδου)