Ο καιρός θα δείξει
Πόλα Βακιρλή-Γιαννακοπούλου
(φωτογραφία: Kaushik Slr)
Άσημοι
του ονείρου φτεροκόποι
βαδίζανε
μπροστά στην ανηφορική ζωή
με φτιάρια και αξίνες στους γυρτούς τους ώμους
μακρύς
ο δρόμος κι ατελεύτητος
κι οι
στροφές που φέρναν τον ίλιγγο
να
μην έχουν τελειωμό
ένα συνεχές
κομβόι θρήνων τ' αχνάρια τους
και
τα πρόσωπά τους ηλιοκαμένα
στο
αψύ του ήλιου
Κοφτές
οι ανάσες τους με τον πυρετό της νύχτας
αναμετριούνταν, κάτω απ' το αχνό φως της
σελήνης
μέχρι
της αυγής το ρόδισμα
Πορεία
τυραννική κι ατελέσφορη στη γιορτή της Άνοιξης
με
μαραμένα ρόδα στα κουρασμένα χέρια τους
στο
νυμφώνα της θεάς Παλλάδας να φτάσουν
Κι η
μπάντα του δήμου να παιανίζει νυφιάτικα τραγούδια
στη
θεά που ασυγκίνητη έμενε
Κανείς στα μπαλκόνια δεν έβγαινε
κι η
πομπή μοναχική πορευόταν στα σοκάκια της μνήμης
Τόσα
χρόνια και τα μάρμαρα της θεάς
αρράγιστα
έμειναν κάτω απ' τα φιλήματα του ήλιου
των
ανθρώπων τις κακοτυχιές να συνδράμουν
Κι ο
χρόνος με το κοπίδι του να τεμαχίζει
το όνειρο των αγέννητων κοριτσιών δίχως
σταγόνα αίμα
Παράξενο
κι εφέτος το πέρασμα στην αιωνιότητα
σε
μια πόλη που κοιμάται στη σιωπή της
Πού
είναι το τέλος και πού η αρχή
ο καιρός θα δείξει!
Πόλα
Βακιρλή-Γιαννακοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου