Μεταφορικά μιλώντας (διαβάζοντας Μπρεχτ)

Είναι και κείνο το μπρεχτικό υπέροχο

που σφήνωσε στο νου κι αποζητά δικαίωση.

Μα  εσύ, που πάντοτε στην ποίηση ακουμπούσες,

λες πως στερέψαν πια οι πιθανότητες να πάμε πιο ψηλά.

Τι θα γενεί, όμως, με την ‘αντίφαση’;

Πώς θα σταθεί στο πλάι σου;

Κι εκείνο το ‘μηδέν’;

Πώς θα το κάνεις πράξη;

Γιατί, να ξέρεις.

Αυτά που πρώιμα είδε, όλα γίναν.

(Εδώ το μπρεχτικό πρωτότυπο:

Wenn das so bleibt, was ist, seid ihr verloren.

Euer Freund ist der Wandel.

Euer Kampf­gefährte ist der Zwiespsalt.

Aus dem Nichts müsst ihr etwas machen.

Aber das Groß­mächtige soll zu nichts ­werden.

Was ihr habt, gebt auf

und nehmt euch

was euch verweigert wird.

Bertolt Brecht “Wenn was bleibt, das ist”)

Και σε μια προσπάθεια απόδοσης:

«Μα είστε χαμένοι,

αν μείνουνε τα πράγματα ως έχουν.

Φίλος σας είναι η αλλαγή

και σύμμαχός σας η αντίφαση.

Απ’ το μηδέν κάτι πρέπει να κάνετε.

Κι οι κραταιοί όμως μηδαμινοί να γίνουν.

Διώξτε αυτό που έχετε

και κάνετε δικό σας

αυτό που σας αρνήθηκαν»

(απόδοση:Διώνη Δημητριάδου)