Το ιστολόγιο «Με ανοιχτά βιβλία» 

φιλοξενεί δύο ποιήματα 

του Τάσου Γαλάτη

Δυοβουνιώτου και Τζαβέλλα

Οι πινακίδες με την ονομασία των δρόμων

αναφέρουν πάντα τους ίδιους ήρωες

κι όμως νιώθω πως έχω ξεστρατίσει

όπως έχουν κι εκείνοι παραπλανηθεί

σε μία ξένη, σε μιαν άγνωστη πατρίδα.

Τι γυρεύουν στη σκοτεινή αυτή χώρα

ο Δυοβουνιώτης κι ο Τζαβέλλας

και τι γυρεύω εγώ εδώ,

σκιά σκιάς από το θέατρο σκιών του Μίμαρου

στη Δυοβουνιώτου του ’44.

Οι ξεθωριασμένοι οδοδείκτες επιμένουν

κι εγώ δεν έχω άλλους ήρωες.

Οι σφίγγες

Πάντα ερέθιζαν τη φαντασία μου

οι Σφίγγες που κορύφωναν τις παραστάδες

της αντικρινής αυλόπορτας

και οι μελωδίες από το πιάνο στο διπλανό δωμάτιο

με τα ορθάνοιχτα παράθυρα του απογεύματος.

Αργότερα, όταν μου διηγήθηκαν το παραμύθι του Οιδί-

ποδα

κι έμαθα για τη Σφίγγα που τραγουδούσε τα θανάσιμα

αινίγματα,

προσπάθησα να θυμηθώ τι μελωδούσαν,

γιατί μελωδούσαν, δεν ήτανε το πιάνο μόνο

οι δικές μου οι Σφίγγες στο Φάληρο της Δυοβουνιώτου,

με τι αινίγματα βασάνιζαν

την παιδική μου άγνοια

ενώ σφύριζαν ολημερίς πάνω από τα κεφάλια μας

οι σφαίρες του Δεκέμβρη.

Δεν έλυσα ποτέ κανένα αίνιγμα.

Τάσος Γαλάτης

(από τη συλλογή «Κάθοδος», εκδόσεις «Τυπωθήτω», 2011)

Μωραΐτης την καταγωγή, από τη Ζούρτσα (Νέα Φυγαλεία) της Ολυμπίας ο Τάσος Γαλάτης γεννήθηκε στο Αργοστόλι της Κεφαλλονιάς τον Δεκέμβριο του 1937 και μεγάλωσε στην  Καλογραίζα και στη Νέα Ιωνία. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και εργάστηκε ως φιλόλογος στη Δημόσια Μέση Εκπαίδευση σε διάφορα σχολεία του εσωτερικού και του εξωτερικού. Ποιήματά του δημοσιεύτηκαν για πρώτη φορά  στο περιοδικό Πανσπουδαστική (Απρίλιος του 1962). Έχει εκδώσει πολλές ποιητικές συλλογές, και το 2006 τιμήθηκε με το κρατικό βραβείο ποίησης για τους «Ανιπτόποδες και Σφενδονήτες». Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά από τον Γιώργο Δανιήλ. Στιχουργήματά του έχουν δημοσιευθεί σε διάφορα περιοδικά όπως λ. χ. Νέα Εστία, Δέντρο, Πλανόδιον, Εμβόλιμον, Μανδραγόρας, Δίοδος, οδόςΠανός, Κουκούτσι κ. α.