Χρήστος Κεραμίδης
2 ανέκδοτα ποιήματα
Η καρυδιά
Μπαίνω στην αυλή του
πατρικού μου και την παρατηρώ.
Η βαθύφυλλη καρυδιά δεν υπάρχει πια. Την έχουν κόψει.
Κάποτε ορθωνόταν
μεγαλόπρεπη πάνω από τα βυζαντινά κεραμίδια της σκεπής.
Στη σκιά της, τα
καλοκαιρινά απογεύματα, οι γειτόνισσες
έπιναν καφέ και μιλούσανε σιγά.
Τα δειλινά, η κορφή της χρύσιζε
από το γλυκό φως του ορίζοντα.
Από τα κλαδιά της — όσα
φτάναμε— κόβαμε δροσερά φύλλα και τα δίναμε
στις γριούλες, που ανηφόριζαν
ασθμαίνοντας στην εκκλησιά της Παναγιάς.
Ανήμερα των Βαΐων.
Ξέμειναν…
Κορμοί δέντρων πυρπολημένων, που ξέμειναν
χαραγμένοι με
παλιούς όρκους εραστών.
Χρήστος Κεραμίδης
(φωτογραφία: Beth Moon)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου