Χρήστος Κεραμίδης
Τρία ανέκδοτα ποιήματα
Φωτογραφία: Walter Astrada
Άγουρο κυδώνι
Η ζωή μου
μια ιστορία που χάθηκε,
όπως το άγουρο κυδώνι
που έκοψα απερίσκεπτα στην αυλή.
Της ορφάνιας η ολόπικρη γεύση.
Το πολύ δυνατό χαστούκι που μου ’δωσε
ο Παππούς.
Κι ύστερα τον είδα
μες στην αποθήκη με τα καλαμπόκια
να κλαίει.
Η σταθερή φωνή
Βλέπω το δελφίνι να πλησιάζει την
τρικυμισμένη
ακτή
Ένα καΐκι χάνεται
στην ομίχλη
Το ντάπα- ντουπ της μηχανής του
εξασθενεί
Η σταθερή μόνο ακούγεται
φωνή της
θάλασσας.
Ταξίδευαν με τα
κύματα
Ήταν ποιητής.
Ήθελε να τον
χειροκροτούν, αλλά και να
τον αποδοκιμάζουν.
Όλα να γίνονται «εν βοή».
Αναλάμβανε τις ευθύνες του.
Ακόμη κι όταν η απογοήτευση του ’κλεβε την ψυχή.
Τα ποιήματά του παρέμεναν
χαραγμένα σε γέφυρες
ποντοπόρων πλοίων.
Ταξίδευαν με τα κύματα!
Φωτογραφία: Walter Astrada
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου