Η Πόλυ Χατζημανωλάκη γράφει για την ποιητική σύνθεση "Παλίμψηστη του Λύκου μου μορφή" της Διώνης Δημητριάδου (ΑΩ εκδόσεις)

 

Η Πόλυ Χατζημανωλάκη γράφει 

για την ποιητική σύνθεση 

"Παλίμψηστη του Λύκου μου μορφή" 

της Διώνης Δημητριάδου 

(ΑΩ εκδόσεις)

Η Διώνη Δημητριάδου εξέδωσε μια ποιητική σύνθεση - Παλίμψηστη του λύκου μου μορφή, ΑΩ ΕΚΔΟΣΕΙΣ  - και εγώ τη διάβασα αυτό το Σαββατοκύριακο απνευστί. Παλίμψηστο είναι και η στολή του Σούπερμαν που ο αφανής υπάλληλος Κλάρκ Κεντ  αποκαλύπτει κάτω από το κοστούμι του. Στα κόμιξ ή στις ταινίες, το κοστούμι σαν να ξεφλουδίζεται και στο εσωτερικό αποκαλύπτεται ο πραγματικός εαυτός  του Κλαρκ Κεντ, αυτός που κάνει τα θαύματα. Αυτό όλοι το έχουμε ανάγκη, όλοι το κάνουμε πότε πότε όταν γράφουμε, όταν μιλά μέσα από εμάς μια άλλη φωνή και προσπαθούμε να τα φέρουμε βόλτα και να τα συνδυάσουμε με την καθημερινή μας ύπαρξη.

Αυτό στον υπερθετικό βαθμό ένιωσα διαβάζοντας αυτό το έργο. Ποιήματα εσωτερικής κατάδυσης, μοναξιάς, αυτογνωσίας που ο λύκος της μπαίνει στην πόλη, μόνος, νοσταλγεί τη φυλή του ή παραξενεύεται από τις συνήθειες των ανθρώπων.

Το παράδειγμα της Διώνης είναι ότι με μια χειρονομία εξαιρετικής απελευθέρωσης, αποφασίζει να ενδυθεί την ταυτότητα του λύκου, του δαίμονα, του άλλου εαυτού, της σκιάς που τόσο είναι απαραίτητη για να έχει νόημα η ταπεινή μας ύπαρξη. Το έργο είναι το χρονικού του λύκου - όπως η Αλίκη στις πόλεις - η διαφορά του, η μοναξιά του, η απόλυτη ειλικρίνειά του που γίνεται πίσω από τη μάσκα. Η μάσκα όπως και στο θέατρο δίνει υπόσταση στη φωνή του χαρακτήρα. Ποια είναι η μάσκα και ποιος είναι ο χαρακτήρας; Μάντεψε, κόπιασε, νιώσε: Από την άλλη μεριά είμαι ο ίδιος, γράφει ο ποιητής.

Η ανάγνωση ήταν ένα μαγικό ταξίδι, μια απελευθέρωση, ένα παράδειγμα θάρρους, ένα παράδειγμα προς μίμηση.

Τα σκίτσα είναι της Πόλυς Χατζημανωλάκη εμπνευσμένα από το βιβλίο

Πόλυ Χατζημανωλάκη