Ξημέρωμα πέρασε
του Κώστα Μοναστήρα
μαζί με μια φωτογραφία του Donell Gumiran
Ξημέρωμα πέρασε
το γυμνό άλογο
με τη γυμνή κοπέλα
πάνω του
Μόνο αυτός είδε τα δυο γυμνά
που τρέχανε
Να ξεπιαστούνε θέλανε
και μετά, πάλι, μπήκανε
στον πίνακα.
Όλοι που τα ’δανε, πριν, λέγανε
ότι είναι τόσο ζωντανά
που τα βλέπουν
να τρέχουν.
Μα αυτός δεν τα ’δε
στον πίνακα
Τα είδε ζωντανά
Άστεγος που κοιμάται
έξω από την γκαλερί
τα βράδια.
Η πινακοθήκη ανοίγει στις εννιά,
κι αυτός έννοια του
το έχει να φύγει πριν ανοίξει
Μαζεύει χόρτα για τ’ άλογο
και ρούχα για το λογικό
Μπορεί αύριο
τ’ άλογο να ’χει σκυμμένο
το κεφάλι
Και το κορίτσι, λογικά,
να ’ναι ντυμένο
Αλλά τι θα πουν οι κριτικοί,
όταν θα δουν τον πίνακα αλλαγμένο.
[φωτογραφία: Donell Gumiran]
Ο Κώστας Μοναστήρας γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Πατήσια, προλαβαίνοντας τις τελευταίες αλάνες. Εργάζεται ως δάσκαλος στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Οφείλει πολλά στο Μεταπτυχιακό Τμήμα Δημιουργικής Γραφής του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας και στους ανθρώπους του που τον δίδαξαν και τον υποστήριξαν.
Έργα:
Υέτιος στίχος, Έναστρον, 2018
Ηλιοτριβείο, LIBRON Εκδοτική,
2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου