Μεταφορικά μιλώντας (εμείς κι αυτοί)

Οι άλλοι. Βρίσκονται παντού.

Σαν σε διατεταγμένη υπηρεσία.

Να καταγράφουν τις κινήσεις σου,

εκεί που λίγο ξαστοχούν και βγαίνουν απ’ τη ρότα.

Να στέκονται παράμερα, συνήθως στη σκιά,

κρύβοντας προσεκτικά το μυωπικό τους βλέμμα

μην τύχει και διασταυρωθεί με το αιρετικό δικό σου.

Έτσι, με τη διακριτική τους εποπτεία

διασώζουν τα προσχήματα.

Αυτοί το χρέος τους κάνουν.

Εσύ είσαι το ζητούμενο, διαχρονικό τους μέλημα.

Για το στραβό σου πάτημα δρομολογούν προγράμματα

και ξεσκονίζουν τεχνικές

να σε γυρίσουνε  στον δρόμο τον ευθύ.

Κι εσύ. Παντού κι εσύ.

Με όλες τις κρυψώνες σου καταργημένες,

με υποψία προδοσίας όταν γυρίσεις το κεφάλι.

Όταν τελέψουν όλα αυτά,

σε μια στερνή απολογητική πορεία,

θα μείνει μόνο η προσωπική σου αίρεση

επάνω στα θρυμματισμένα τους μυωπικά γυαλιά.

Διώνη Δημητριάδου

(ο πίνακας του Γιάννη Γαΐτη)