Απλές στιγμές ΙΙ του Κώστα Μοναστήρα μαζί με δυο φωτογραφίες του Λουκά Βασιλικού

                                  Απλές στιγμές ΙΙ

του Κώστα Μοναστήρα

μαζί με δυο φωτογραφίες του Λουκά Βασιλικού

Κόσμος στο τρένο.

Πρωί Δευτέρας

Βαγόνια-κονσέρβες

κράταγαν τους ανθρώπους κοντά.

Τα στόματα ερμητικά κλειστά,

μάτια που απέφευγαν να συναντηθούν.

Όλοι μ’ ένα γεναριάτικο όνειρο

που το κόψανε

απ’ τη μυγδαλιά του ύπνου.

Εργάτες, αβοκάτοι, αναπληρωτές,

όλοι στοιβαγμένοι στις σκέψεις τους

μέχρι να (ξ)ανοιχτούν στα γραφεία

και στα λόγια της ημέρας.

Όσο κι αν το απόδιωχνα

σε είχα προσέξει.

Κι εσύ αδιάφορη,

όμως στο φρενάρισμα του συρμού

και για κλάσματα του δευτερολέπτου

-καταχρηστικά οπωσδήποτε-

το χέρι σου ακούμπησε

για λίγο το δικό μου.

Από το στόμα σου

βγήκε μια πρώιμη ζέστη

και μια συγγνώμη.

Το απειροελάχιστο καλοκαίρι

του χεριού σου το κράτησα.

Γύρεψα να το μεταφυτέψω

αφού κατάφερα να το συντηρήσω

μέχρι το βράδυ,

τότε που οι άνθρωποι του τρένου αραιώνουν

και τα τυχαία αγγίγματα αποδημούν

ως το πρωί.

Κώστας Μοναστήρας

(φωτογραφίες: Λουκάς Βασιλικός, Atopos)

Ο Κώστας Μοναστήρας γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Πατήσια, προλαβαίνοντας τις τελευταίες αλάνες. Εργάζεται ως δάσκαλος στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Οι μαθητές του έχουν εκθέσει τα καλούδια του μυαλού τους πολλές φορές. Αυτή είναι η πρώτη δική του έκθεση στο κοινό (το όφειλε στους μικρούς γραφιάδες). Οφείλει, επίσης, πολλά στο Μεταπτυχιακό Τμήμα Δημιουργικής Γραφής του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας και στους ανθρώπους του που τον δίδαξαν και τον υποστήριξαν.

Έργα:

Υέτιος στίχος, Έναστρον, 2018

Ηλιοτριβείο, LIBRON Εκδοτική, 2016