νόμιζα για τον φόβο
πως κρύβεται σε θλιβερά κι υγρά υπόγεια
πως πλένεται στων δρόμων τα ρείθρα τα λερά
πως όλα τα νυχτερινά μονάχα συντροφεύει
και σάστισα σαν είδα
να ξεχειλίζει γύρω του το φως
να ρέουν μέσα του ποτάμια ορμητικά
της κάθε μέρας το ξύπνημα να παραστέκει
τότε εννόησα το σφάλμα
φόβος – εικόνα στερεότυπη
σαν κάθε τι δοσμένο κι έτοιμο
να φτιάχνει μοναχά σελίδες λογοτεχνικές
να γράφει σε ασπρόμαυρες ταινίες νουάρ
όμως
τους ίσκιους τους λευκούς
τους ολοκάθαρους
γύρω και μέσα σου
πώς να τους φορτωθείς;
Διώνη Δημητριάδου
(φωτογραφίες από την ταινία
του Ρομπέρτο Ροσελίνι «Ο Φόβος», 1954)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου