2 ανέκδοτα ποιήματα
του Βαγγέλη Αλεξόπουλου
μαζί με τρεις πίνακες του Mark Rothko
[8 Νοεμβρίου 1969]
8 Νοεμβρίου 2017
Δήλωσα στην αστυνομία
την εξαφάνιση των 48 μου
χρόνων.
Την επομένη
κατέβηκα στο λεβητοστάσιο
να μετρήσω τη στάθμη του
πετρελαίου
και τα βρήκα κρεμασμένα
πάνω από τον καυστήρα
εκεί που θα έπρεπε να
βρίσκεται
η κόκκινη φούσκα με την
ξηρά σκόνη.
Ώστε έγιναν σκόνη λοιπόν.
Ούτε καν καπνός.
[Ο Μαραθώνιος δρόμος]
Η κλασική διαδρομή του
μαραθωνίου δρόμου
από τον τύμβο στο
Καλλιμάρμαρο.
Κάθε Νοέμβριο στην Αθήνα.
Πιάνω θέση στο παγκάκι
της στάσης των
λεωφορείων, επί της
λεωφόρου Μεσογείων
απέναντι από το άλσος του
νοσοκομείου «Η Σωτηρία»
εκεί που η Πολυδούρη
πέθανε.
Παρακολουθώ τον πολύχρωμο
χείμαρρο
-νωρίτερα ήταν ποτάμι-
και σκέπτομαι,
Μπροστά στην αιωνιότητα
του σύμπαντος
Τη διαφορά,
Να πεθαίνεις στην Αθήνα ή
στην Νέα Υόρκη.
Να πεθαίνεις στα 9 ή στα
99.
Να είσαι ο Ρόθκο ή ο
άγνωστος στρατιώτης.
Βαγγέλης Αλεξόπουλος
(Οι πίνακες του Mark Rothko, Light red over black, Black
on maroon, Mural for end wall)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου