"Του ανέμου" (της Πουπερμίνα blogger) μαζί με έναν πίνακα του Pino Daeni

"Του ανέμου" 

(από το Μηχανικό Μολύβι)

μαζί με έναν πίνακα του Pino Daeni

Στο πατρικό το σπίτι θα επέστρεφα

Αν η ίδια δεν το είχα μόνη μου από παλιά ξεφορτωθεί

Στην αγκαλιά σου θα επέστρεφα

Αν δεν είχα υπάρξει εγώ που σ' αποθάρρυνα

Να την κρατήσεις διάπλατα ανοιγμένη

Στα παιδικά τα χρόνια

Θα επέστρεφα∙

Πώς όμως  που - όχι αλλιώτικα απ' τους άλλους -

Με νομοτέλεια στριμώχτηκα να ανδρωθώ (χμμ)

Μες στο σκοτάδι της σπηλιάς της μήτρας της

Θα επέστρεφα

Αν ήταν μπορετό στο διηνεκές  το φως να σβήνω

Στης ανοιξιάτικης ημέρας το χαμόγελο

Πίσω απ' το χρονικό σημείο μηδέν, μα ναι, θα επέστρεφα

Για να γινώ - σάμπως κι αλλιώς;

Ανεμογκάστρι

Μα όλα τούτα έχουν πια συντελεστεί

Μεγάλωσα, ορφάνεψα

Κι οι αγκαλιές κλεισμένες.

Κι ωστόσο υπάρχει αυτής

Τούτης σου λέω της μέρας του Απρίλη

Το χαμόγελο

Που συντροφιά στον άγριο λίβα του Αύγουστου κρατάει

Κι αυτός για να τον ανεχθεί η άνοιξη

Σε αεράκι μεταμφιέστηκε και άκου τον

Πώς μυστικά

Με άγει και με φέρει

Σα φτερό

[Μηχανικό Μολύβι, Απρίλης 2018]

Ο πίνακας του Pino Daeni