Πέντε ποιήματα
από την ποιητική συλλογή της Έμμας Τσιβρά
"Οι λέξεις αντιστέκονται"
μαζί με πέντε φωτογραφίες από τον Lee Jeffries
Οι
λέξεις αντιστέκονται
Οι λέξεις
ζήτησαν το λόγο να
ξανασυστηθούν
στο μεγάλο
χορό των νοημάτων.
Μα περιέπεσαν
σε δίνη και
περισυλλογή
γιατί τον
τελευταίο καιρό
περίεργη σύγχυση
επικρατεί
στο ζωτικό
τους χώρο
ως σχέδιο
δράσης για αποπροσανατολισμό.
Ξεφύτρωσαν καινούργιες λέξεις απ’το πουθενά
να διαφεντέψουνε το μέλλον των ανθρώπων
να ρίξουν μαύρο στη φωτεινή του πλευρά.
Οι λέξεις
θύμωσαν από την τόση ανακρίβεια.
Θέλουν πίσω
το ηλεκτρικό τους φορτίο .
Δίχως αυτό μένουν άδειες.
Στίγματα μαύρα σε βιβλίο
κλειστό.
Τώρα οι λέξεις σε πολεμική διάταξη
συντάσσουν το Νέο Λόγο.
Τέλος για να δοθεί στη φλυαρία
και στο φρικτό τους το
διασυρμό.
Ο χρόνος
είναι με το μέρος τους.
Αντέχουν το βάρος του.
Αρκεί μονάχα να κινούνται.
Πότε σαν ψίθυρος . Πότε σαν κραυγή
και πότε σα
θρήνος.
Πότε σαν όρκος
και πότε σαν ύμνος δοξαστικός
για την ελευθερία της έκφρασης.
Άστεγος
Ανεβαίνεις τη Σταδίου σκυφτός.
Τα χέρια
στις τσέπες σφιγμένες
γροθιές
αποφανατίζουν τις σκέψεις σου.
Νύχτωσε κι απόψε.
Το μαύρο
σε πήρε στο κατόπι.
Η άσφαλτος
χυμένο μελάνι
αποτυπώνει το αβέβαιο βήμα σου.
Όχι . Δεν ήσουν έτσι εσύ.
Έγινες ένας άλλος.
Δε σου ψιθυρίζει
πια η Σκάρλετ στ’ αυτί
καθώς ξαπλώνεις μες στα χαρτόκουτα.
Η Τάρα χάθηκε μέσα στις
φλόγες πολύ καιρό πριν.
Του ονείρου σου βωμός.
Από τότε κατοίκησαν στον ουρανό
στίφη εχθρικά κι αιχμαλώτισαν
το φως.
Το αύριο δραπέτευσε.
Κάθε σήμερα
ξημερώνει χθες .
Ο κόσμος ξέφυγε απ΄ την τροχιά
του
γιατί έπαψες να ονειρεύεσαι.
Μη λυπάσαι.
Σίγουρα δε νύχτωσε τη σωστή ώρα.
Κλεψύδρα
Η
θλίψη μεταγγίζεται
από το μόνιμο παρελθόν
στο προσωρινό
παρόν
και το υποτιθέμενο μέλλον.
Σαν άλλη κλεψύδρα
μετράει
το χρόνο
και τον καταξιώνει.
Άλλοτε δικαιολογημένα κι άλλοτε αναίτια
του χρεώνει
την ύπαρξη της.
Έτσι διαβαίνουν άνυδρα καλοκαίρια
και σκληροί
χειμώνες
ακολουθώντας τον άγριο δρόμο
της σιωπής.
Έκκληση
Πρόσωπα χαμένα
στου χρόνου τη σιωπή.
Βήματα παγιδευμένα
σε προσωπικούς λαβύρινθους.
Λόγια κλειδωμένα
σ’επτασφράγιστο γράμμα.
Φανερωθείτε
στης ζωής το μαγεμένο αλώνι
προτού όλα να χαθούν
κάτω απο τους λόφους με τα
κυπαρίσσια
σα σκηνικό που κατεβαίνει
γιατί η παράσταση τελειώνει.
Φανερωθείτε
προτού το σκοτάδι
μας πνίξει τα μάτια
και γεννηθεί
το κενό .
Φανερωθείτε
Είναι ανάγκη
Η
Ιστορία σε σύγχυση σχεδόν ναρκωμένη
στο σκληρό της ανάκλιντρο
γερμένη
διακρίνει θολά το εφιαλτικό
σκηνικό
μέσα από κάτοπτρα παραμορφωτικά.
Καραβάνια κυλούν προς τη θάλασσα
ορμητικά.
Άνθρωποι ξεριζωμένοι.
Οι φλόγες του πολέμου γλείφουν τα
χνάρια
από τις πατημασιές τους.
Όμως εκείνοι βαδίζουν ολοένα βαδίζουν.
Οραματίζονται τη γη της επαγγελίας.
Σύνορα ανοιχτά και βαδίζουν ολοένα
βαδίζουν.
Στου Ομήρου τις ακτές
τ’όνειρο τους βαφτίζουν στ’αλμυρό νερό.
Στη βάρκα του Αχέροντα
στριμώχνουν τις ζωές τους
με την ελπίδα τους ανεξαγόραστη
το κουράγιο τους αδιαπραγμάτευτο.
Την ώρα που οι παραχαράχτες της Ιστορίας
προκαλούν πολέμους
καταπατούν χάρτες
κλείνουν σύνορα
υψώνουν φράχτες
συρματοπλέγματα .
Ματώνουν το πρόσωπο της κόρης που
ο Διας έκλεψε
από της Θήβας τους αγρούς.
Είναι ανάγκη να πέσουν οι μάσκες.
Να καταλάβουν οι αδιάφοροι.
Να πεισθούν οι φοβικοί.
Είναι ανάγκη η Ιστορία να
ξαναγραφτεί.
Μη κοιτάζεις δήθεν αλλού.
Σ΄αυτή τη στάση του λεωφορείου
πρέπει κι εσύ ν’ανεβείς.
Έμμα Τσιβρά, Οι λέξεις αντιστέκονται, Κέντρο ευρωπαϊκών εκδόσεων Χάρη Τζο Πάτση
Η Έμμα Τσιβρά γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει στο Περιστέρι.
Σπούδασε Αγγλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο University of
Reading στην Aγγλία. Εργάσθηκε στην ιδιωτική και δημόσια εκπαίδευση ως καθηγήτρια Αγγλικών. Τον Ιούνιο
του 2018 εξέδωσε την πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο «Οι λέξεις αντιστέκονται».
Ποιήματα και διηγήματά της έχουν
δημοσιευθεί στα ηλεκτρονικά περιοδικά
Φρέαρ, Βακχικόν,
Φράκταλ ,Θράκα και σε
άλλους λογοτεχνικούς ιστότοπους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου