Σάββατο 17 Μαΐου 2025

η Οδοντωτός τόμος 2ος

 Νέες κυκλοφορίες


η Οδοντωτός

τόμος 2ος




Περιεχόμενα

 

Θεωρία

Λογγίνου, Περί Ύψους (εισαγωγή-μετάφραση-σχόλια: Ευσταθία Δήμου)     σ. 9

Laura Liliana Gómez Espíndola, Ο Πλάτωνας για τον πολιτικό ρόλο
της ποίησης (μετάφραση: Ευσταθία Δήμου)   σ. 17

Γιώργος Γώτης, Στιγμιότυπα από την Ιλιάδα και την Οδύσσεια         σ. 27

Ευσταθία Δήμου, Ποίηση και κινηματογράφος.
Η περίπτωση του Αρθούρου Ρεμπώ    σ. 39

Γιώργος Δελιόπουλος, Πάνω σ’ έναν ξένο στοχασμό.
Σύγχρονες κριτικές αναγνώσεις           σ. 47

Διονύσης Στεργιούλας, Το θαύμα του γραπτού λόγου  σ. 55

 

Μελέτη

Σ.Λ. Σκαρτσής, Τα «Τείχη» του Καβάφη. Μια ανάγνωση        σ. 59

Γιώργος Χ. Θεοχάρης, 11 ερανίσματα για τον ποιητή Άγγελο Σικελιανό         σ. 64

Λίλια Τσούβα, Η δραματική επίκληση του Άγγελου Σικελιανού στο «Άγραφον»         σ. 71

Ισιδώρα Μάλαμα, Γεώργιος Καφταντζής: Φωτο(ζω)γραφίζοντας
τους τελευταίους στίχους         σ. 78

Διώνη Δημητριάδου, Το γλυκό βιολί του θανάτου.
Τοπία σκοτεινά στην ποίηση του Χρήστου Μπράβου   σ. 88

Γιώργος Γώτης, Αμαλία Τσακνιά. Έτσι απλά κι αθόρυβα μια μέρα     σ. 95

Μαρία Δαλαμήτρου, William Blake (1757-1827):
«Οι θεϊκές τέχνες της φαντασίας»       σ. 102

Λίλια Τσούβα, Αρχετυπικά στοιχεία στο αγγλοσαξονικό έπος Μπέογουλφ     σ. 117

Συμεών Γρ. Σταμπουλού, Συνομιλίες του Σωτήρη Σαράκη
με ομοτέχνους του. Η περίπτωση Σκαρίμπα    σ. 125

Ισιδώρα Μάλαμα, Κώστας Θ. Ριζάκης και Διώνη Δημητριάδου:
Δημίου και δημιουργού: 36 αγχόνες επί χάρτου.
Από την απόγνωση στην επίγνωση       σ. 133

Ευσταθία Δήμου, Η διπλή όψη του ποιητικού υποκειμένου.
Σκέψεις με αφορμή τον ποιητή Αλέξανδρο Μηλιά       σ. 141

Σπύρος Λαζαρίδης, Στα καταλογάκια / Έρευνα επί καταλόγων
εικαστικών εκθέσεων   σ. 147

Συνέντευξη στην Ευσταθία Δήμου
Η ζωγράφος Βασιλική Γεροκώστα      σ. 174

 

Ποίηση

Δημήτρης Περοδασκαλάκης, Τέσσερα ποιήματα        σ. 189

Ειρήνη Καραγιαννίδου, Πέντε ποιήματα         σ. 192

Μαρία Λάτσαρη, Τέσσερα ποιήματα    σ. 195

Σωτήρης Σαράκης, Πέντε ποιήματα     σ. 197

Χάρης Μελιτάς, Ένα ποίημα   σ. 200

Ελένη Νέστορα, Έξι ποιήματα            σ. 201

Μυρτώ Χμιελέφσκι, Ένα ποίημα        σ. 205

Δημήτρης Γ. Παπαστεργίου, Τρίηχα   σ. 206

Κώστας Λιννός, Ένα ποίημα   σ. 207

Σταύρος Σταμπόγλης, Εικόνες και στάσιμα     σ. 208

Κώστας Θ. Ριζάκης, Ένα ποίημα         σ. 211


Μικρό ανθολόγιο νέων ποιητών

Ελένη Αράπη, Τα ευτελή         σ. 213

Αλέξανδρος Δεδηλιάρης, Επιστροφή στη φύση          σ. 214

Γιώργος Δρίτσας, Blue horizon           σ. 215

Αριάδνη Καλοκύρη, Κουκούτσι λεμονιού ⁓ Αν ήταν λίγο πιο κοντά ⁓
Πάλι έπεσε ο φίκος μαμά         σ. 216

Σταύρος Καμπάδαης, Τρία ποιήματα που δεν έχω γράψει       σ. 219

Σπύρος Καρέλας, Γκάζι ⁓ Νύχτα ⁓ Γέλιο        σ. 222

Βίκυ Κατσαρού, Δωμάτια ⁓ Μέσα μου παλεύουν δυο γυναίκες ⁓
Εισέλθετε με σε­βασμό στα άγια της κοιλιάς μου         σ. 224

Σταύρος-Αντώνιος Κουβαράς, Η λέξη ⁓ Ηλιαχτίδα    σ. 226

Παναγιώτης Μηλιώτης, Για τα σύννεφα αυτών των ιδεών ⁓
Μόνιμη καταγραφή της ανθρώπινης δραστηριότητας  σ. 227

Γιάννης Ξέστερνος, Τα υπόγεια ⁓ Σκληρομετρική κλίμακα του Mohs
Ισοπέδωση       σ. 229

Ευσταθία Π., Θυμάμαι έπαιζε τζαζ στο καθαρτήριο    σ. 231

Κωνσταντίνα Σιαχάμη, Πρέπει να βρω μια γλώσσα όταν κόβεται το φως       σ. 233

Λευτέρης Τσώνης, Πανοραμική ⁓ Το σκοτεινό τέρμα ⁓ Αδύνατη πλευρά ⁓
Μονο­κοντυλιά ζωή ⁓ Γεωγραφικές συντεταγμένες     σ. 235

Ελένη Χαϊμάνη, Ένα ποίημα   σ. 238

Μαρία Χαραλαμπίδη, Πενήντα χρόνια σε είχα δίπλα μου ⁓ Παιδική ηλικία ⁓
Μην εμπιστεύεστε όσους περπάτησαν στη θάλασσα ⁓ Θα μπορούσαν να σω­θούνε
⁓ Ο δρόμος του Μεταξιού ⁓ Αντιγηραντικό ⁓ Ζογκλέρ            σ. 239

 

Αφιέρωμα στη σύγχρονη κυπριακή ΠΟΙΗΣΗ

Ευσταθία Δήμου, Η σύγχρονη κυπριακή ποίηση         σ. 243

Μικρό ανθολόγιο Κυπρίων

Παύλος Ανδρέου, Περιρρέουσα ατμόσφαιρα  σ. 247

Λεωνίδας Γαλάζης, Ανάξιοι δούλοι ⁓ Δεινοί καταπέλτες         σ. 248

Φροσούλα Κολοσιάτου, Στον πόλεμο            σ. 250

Κλεοπάτρα Μακρίδου, Τα φαντάσματά μου    σ. 251

Λιλή Μιχαηλίδου, Τρεις στιγμές στο Μαρόκο            σ. 252

Όλγα Οικονομίδου, Ρολόγια του Dali ⁓ Απώλεια       σ. 254

Ανδρέας Τιμοθέου, Εγχώριος τουρισμός ⁓ Ελάχιστη μέριμνα            σ. 255

Ρήσος Χαρίσης, Αιώνες συμπερίληψης ⁓ Διακειμενικότητα ⁓ Ραγισμένοι      σ. 257

 

Μετάφραση

Charles Simic [Ο πατέρας μου λάτρευε τ’ ασυνήθιστα βιβλία του Αντρέ Μπρετόν]
⁓ Στη βιβλιοθήκη ⁓ Αυτοκρατορίες ⁓ Βιβλιόψειρες ⁓ Οι ζωές των αλχημιστών ⁓ Γκριζομάλληδες μαθητές (μτφρ.: Γ. Βουτσινάς)      σ. 261

José Garcia Villa, Οχτώ ποιήματα (εισ.-μτφρ.: Β. Πανδής)    σ. 265

Comte de Lautréamont, Ποιήματα (εισ.-μτφρ.: Ν. Γκάτσου) σ. 269

Hugh Dunkerley, Πρώτη επαφή ⁓ Κινητικότητα ⁓ Ο ερχομός στο σπίτι ⁓
Συμπεριλαμβανόμενος ⁓ Τα παιδιά των προσφύγων ⁓ Δώδεκα εβδομάδων ⁓
Τα χέρια της ⁓ Καταφύγια ⁓ Ιεροτελεστία ⁓ Αμμωνίτης ⁓ Χήρα ⁓ Αεροπορική
επίδειξη ⁓ Στο παρεκκλήσι του San Miguel (εισ.-μτφρ.: Κ. Χ. Λουκόπουλος)           σ. 274

Tatev Chakhian, Πανομοιότυπη ⁓ Μεταφράζω ποιήματα ⁓ Αρμενία, χωρία
στο δρόμο ⁓ Μητριά: Όχι-θάλασσα ⁓ Άποψη: ήμουν τεσσάρων ⁓
Η σκληρότητα της λεωφόρου (εισ.-μτφρ.: Α. Κατσαρός)        σ. 283

Anna Maria Farabbi, Ημερολόγιο μιας Ρωσίδας προσκυνήτριας ⁓ Κουβαλώ
μαζί μου το ζώο ⁓ Έξω βρέχει ⁓ Επιτάφιος ⁓ Με λένε Άννα Μαρία Φαράμπι
⁓ Ο φωτισμός της ένωσης (εισ.-μτφρ.: Ξ. Ζαχοπούλου)        σ. 286

Billy Collins, Σιωπή ⁓ Εφεύρεση ⁓ Κάποιες μέρες (εισ.-μτφρ.: Α. Ξηρογιάννη)        σ. 289

Byron, Ο Γκιαούρ [απόσπασμα, Ι-ΧV] (μτφρ.: Α. Μακρυδημήτρης)            σ. 292

Reginald Dwayne Betts, Ιστορία του αίματος ⁓ Για μια εγγύηση που
δεν έγινε δεκτή ⁓ Εξορία ⁓ Στο πάρκινγκ ⁓ Στο πάρκινγκ, δις
(εισ.-μτφρ.: Χ. Λιναρδάκη)     σ. 297

Carlo Betocchi, Τρία ποιήματα (εισ.-μτφρ.: Θ. Κοντάκης)     σ. 302

Albert Camus, Πτώση (ποιητική μετάπλαση: Ν. Γαλάνης)    σ. 304

Margherita Guidacci, Στη σιωπή ⁓ Το κοχύλι ⁓ Ας είναι ο άνεμος ⁓
Η θύμησή σου ⁓ Στον υποθετικό αναγνώστη ⁓ Είναι σαν έλλειψη αναπνοής
(εισ.-μτφρ.: Ξ. Ζαχοπούλου)   σ. 307

 

Συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης (στην Ευσταθία Δήμου)

Σωτήρης Γουνελάς [σ. 312] · Νίκος Ορφανίδης [σ. 316] · Τασούλα Καραγεωργίου [σ. 322] · Θανάσης Χατζόπουλος [σ. 325] · Ειρήνη Ρηνιώτη [σ. 329] · Σταμάτης Πολενάκης [σ. 333] · Γεωργία Κολοβελώνη [σ. 338]

 

Συνεντεύξεις με εκδότες (στην Ευσταθία Δήμου)

Νέστορας Πουλάκος (εκδ. Βακχικόν) [σ. 342] · Χρύσα Κουτσιαύτη (εκδ. Σμίλη) [σ. 343] · Πάνος Αντωνόπουλος (εκδ. Συρτάρι) [σ. 3459] · Πέτρος Μιχάλης (εκδ. ΑΩ) [σ. 346] · Νικόλαος Νίκας (εκδ. Νίκας) [σ. 3471]

 

Μικρές συνεντεύξεις (στην Ευσταθία Δήμου)

Νίκος Βαξεβανίδης [σ. 350] · Άννα Βασιάδη [σ. 353] · Αριάδνη Καλοκύρη [σ. 354] · Βίκυ Δερμάνη [σ. 355] · Γιώργος Κουτούβελας [σ. 356] · Γιώργος Λίλλης [σ. 357] · Ιφιγένεια Σιαφάκα [σ. 359] · Κλεονίκη Δρούγκα [σ. 30] · Κυριακή Αν. Λυμπέρη [σ. 363] · Λένα Καλλέργη [σ. 364] · Λίλια Τσούβα [σ. 365] · Νίκος Γεωργόπουλος [σ. 367] · Παναγιώτα Λάσκαρη [σ. 370] · Σπύρος Καρέλας [σ. 373] · Σωκράτης Καμπουρόπουλος [σ. 375] · Σωτήρης Σιαμανδούρας [σ. 377] · Χριστίνα Λιναρδάκη [σ. 378]

Κριτική

Χρύσα Φάντη (Παναγιώτης Νικολαΐδης, Πόλη που ράγισε) [σ. 382] · Παναγιώτης Γούτας (Γ.Λ. Οικονόμου, Η σιωπή της κερκίδας) [σ. 384] · Μάνια Μεζίτη (Μυρτώ Χμιελέφσκι, Walkwoman) [σ. 385] · Ευσταθία Δήμου (Τόλης Νικηφόρου, Η καταγωγή των ηφαιστείων) [σ. 387] · Σταύρος Καμπάδαης, Κρεμάλα, η λέξη είναι ποιητής [σ. 388] · Πέτρος Πολυμένης, Και με την ελάχιστη υγρασία θ’ ανθίζουμε [σ. 389] · Αρίστη Τρεντέλ (Χριστίνα Λιναρδάκη, ΣΚΠ) [σ. 391] · Γιώργος Λίλλης (Αργύρης Δούρβας, Νεκροταφείο ζώων, άλλα ερωτικά) [σ. 393] · Ευσταθία Δήμου (Άννα Ξανθοπούλου, Λόγοι [σ. 394] · Άντζελα Λούτζιο, Επίμονα παράθυρα [σ. 396] · Βασίλης Πανδής, Παλίμψηστο πόλεμος. 4 ντοκιμαντέρ [σ. 397] · Γιώργος Γάββαρης, Ακούω ήχους να θερίζουν [σ. 398] · Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, με λένε Εύα [σ. 400] · Δημήτρης Γ. Παπαστεργίου, Κάτοψη [σ. 401] · Διονύσης Στεργιούλας, Το πιο ωραίο τοπίο [σ. 402] · Ελένη Σιγαλού, Εκπνοές νερού [σ. 403] · Ελένη Χαϊμάνη, Η τρίτη βάρδια [σ. 405] · Θάνος Κανδύλας, Διαρκής μαθητεία [σ. 406] · Κωνσταντίνος Ν. Ιωαννίδης, Επουράνιο τόξο [σ. 4071] · Λευτέρης Χονδρός, Οδός Μητροπολίτη [σ. 409] · Νίκος Γαλάνης, Τα μυστικά της Βερόνικα [σ. 410] · Ντίνος Σιώτης, Στα βαθιά της Μεσογείου [σ. 411] · Δημήτρης Γ. Παπαστεργίου (Βάννα Πασούλη, Lunaris) [σ. 413]

 

Θοδωρής Γκόνης Κάποια στιγμή θα μάθετε ποιος είμαι Εκδόσεις Άγρα η πρώτη δημοσίευση στο diastixo.gr

 

Θοδωρής Γκόνης

Κάποια στιγμή θα μάθετε ποιος είμαι

Εκδόσεις Άγρα

η πρώτη δημοσίευση στο diastixo.gr

Θοδωρής Γκόνης: «Κάποια στιγμή θα μάθετε ποιος είμαι»

 


Μια φράση που έρχεται μέσα από τη θάλασσα θα είναι η αφορμή: «Κάποια στιγμή θα μάθετε ποιος είμαι». Έτσι, με τον πιο απρόσμενο τρόπο, ανοίγει στη συγγραφική συνείδηση ένα τοπίο γραφής, έτοιμο να γεμίσει από λέξεις, να συνδέσει τον ρεαλισμό με τη φαντασία, την πραγματικότητα με την επινόηση. Ο Θοδωρής Γκόνης, με μια πεζογραφική δεξιότητα μοναδική (πολύ δύσκολα άλλωστε μπορεί η γραφή του να κατηγοριοποιηθεί), δέχεται την πρόκληση της αφορμής, εκτείνει μυθοπλαστικά τη φράση μέχρι τα όριά της (κι ας μην τελειώνουν αυτά ποτέ), και γράφει μια ιστορία που θα μπορούσε να αφορά τόσο τη γυναίκα που την αφηγείται όσο και τον καθένα από εμάς στην ανάπτυξή της.

Οι ανθρώπινες σχέσεις δεν έχουν κανόνες, δεν δεσμεύονται από καμιά συνθήκη εξωγενή· έχουν τον τρόπο τους να δένονται ακατάλυτα ή να λύονται αυτοστιγμεί. Η μάθε μία είναι πρωτότυπη, πρωτογενής. Κι αν ισχύει αυτό στις πολυπρόσωπες σχέσεις, ακόμη πιο ιδιαίτερη αποδεικνύεται η σχέση των δύο. Καθόλου τυχαία, η αρχαία ελληνική γλώσσα στη γραμματική της, δηλαδή στο «χτίσιμο» της γλώσσας, προέβλεπε τρεις αριθμούς: ενικό, πληθυντικό και δυϊκό, γιατί ένιωθε πως η σχέση των δύο δεν έχει καμία σχέση με τη σχέση των πολλών. Για μία τέτοια σχέση μιλάει ο Γκόνης.

Για δέκα χρόνια μια γυναίκα δέχεται καθημερινά ένα τηλεφώνημα από έναν άγνωστο άντρα, που αρνείται να της πει το όνομά του, επαναλαμβάνοντας την καθησυχαστική φράση: «Κάποια στιγμή θα μάθετε ποιος είμαι». Σαν να της δίνει τον χρόνο να σκεφτεί πως η ουσία της επαφής δεν βρίσκεται στο όνομα, που στο κάτω κάτω ένας κώδικας είναι και τίποτα περισσότερο. Όμως, οι ιστορίες που της αφηγείται έχουν περιεχόμενο, έχουν αλήθεια και αυθεντικότητα, είναι αυτές οι ίδιες η ουσία. Κάθε που ανανεώνεται η τηλεφωνική «παρουσία» του άγνωστου άντρα, η γυναίκα ανανεώνει και την ελπίδα της να μάθει την ταυτότητά του. και πάντα διαψεύδεται. Ώσπου κάποτε η επικοινωνία σταματάει. Η αφήγηση εκκινεί από το σημείο που αυτή η αναμονή τελειώνει, όταν εξαντλείται και η ελπίδα της επανένωσης μέσα της.


 

Μα πώς δένονται έτσι ο άνθρωποι από εκεί που δεν το περιμένουν… για μένα δύο χρόνια τώρα είναι σαν να έχει αδειάσει η θάλασσα, σαν να έχει κρατήσει τόσο νερό όσο χρειάζεται το βατραχάκι στη στέρνα, ίσα ίσα για να αναπνέει, έτσι κι εγώ κρατιέμαι  περιμένοντας το τηλεφώνημά του, μα ποιος δένει έτσι τους ανθρώπους, ποιος στέλνει όλα ατά τα δάκρυα, ποιος κάνει αυτά τα συνοικέσια, αυτά τα προξενιά, ποια στιγμή, ποιος ανοιχτός ουρανός; (σσ. 14-15).

 

Είναι τότε που η γυναίκα θα επεξεργαστεί αυτή την ιδιόμορφη σχέση ως μέσον προς τη δική της αυτογνωσία. Κι έχει ξεχωριστή σημασία πως σ’ αυτή την εξομολόγηση, σ’ αυτό το ταξίδι προς τα εσώτερα βαθιά, οδηγεί τη γυναίκα ηρωίδα μια αντρική συγγραφική φωνή, με μια ευστοχία που αποδεικνύει ότι υπάρχει δρόμος επικοινωνίας πέρα από τη διάκριση των φύλων, από όσα φαινομενικά μας χωρίζουν. Η μοναξιά, η ανάγκη επαφής, η απόγνωση, η ματαιωμένη ελπίδα, μοιάζουν να είναι κοινός τόπος. Μέσα από τον τρόπο που ο Γκόνης διαχειρίζεται την τραυματισμένη ψυχικά γυναίκα, μέσα από την αδυναμία της να σταθεί σ’ έναν κόσμο λειψό σε συναισθήματα, σε κατανόηση, βλέπουμε και την αδυναμία του άγνωστου συνομιλητή της, την ατολμία του ίσως, τον δικό του ανάλογο φόβο, που τον οδηγεί, εικάζουμε, και στην ανωνυμία του και εν τέλει στη φυγή του. Τα όρια καταργούνται. Μπροστά μας, χωρίς καμία παραποίηση, ο μοναχικός άνθρωπος, ο αναζητητής της συνομιλίας, της επαφής, της συνεύρεσης. Αν για τη γυναίκα ήταν στήριγμα η άγνωστη φωνή στη  μοναξιά της, το ίδιο θα μπορούσε να συμβαίνει και στον άγνωστο που ήθελε έναν ακροατή να του ιστορεί, να νιώθει λιγότερο βαριά τη δική του απομόνωση. Αναγνωστικές υποθέσεις, βέβαια, αλλά η καλή γραφή έχει αυτή τη δύναμη, να ανοίγει  χαραμάδες να εισχωρήσει ο αποδέκτης της. Κι αυτή η γραφή έχει πολλά ανοιχτά περάσματα.

Ο τόπος, αρχικά, θα μπορούσε να είναι το αγαπημένο Ναύπλιο του συγγραφέα, αλλά και ο κάθε τόπος με ανοιχτή θάλασσα να σε προσκαλεί σε προσωπικές διαφυγές. Ο χρόνος, άχρονος έτσι κι αλλιώς, ελεύθερα συνείρεται με οποιαδήποτε στιγμή η παρουσία γίνεται απουσία. Η γυναίκα είμαστε όλοι εμείς που αρπαζόμαστε από τις λέξεις, από τις εικόνες, τα ακούσματα, τις φωνές για να σωθούμε. Εμείς που «κάποια στιγμή θα μάθουμε ποιοι είμαστε», με τη βοήθεια ή όχι των άλλων. Αλλά και η γραφή, πάνω από όλα, είτε ως δημιουργία είτε ως ανάγνωση, δεν είναι τάχα αυτό το παίδεμα των λέξεων, δεν είναι η μνήμη των τόπων και των ανθρώπων, δεν είναι μια αποτύπωση, ό,τι αφήνει πίσω της μια διαρκής εναλλαγή από παρουσίες και απουσίες, δεν είναι οι ζωντανοί και οι νεκροί που έχουμε μέσα μας;

Η ιστορία του Γκόνη, για μια ακόμη φορά, αγγίζει τον ποιητικό ρυθμό, με έναν ρέοντα λόγο, με μικρές ανάσες, να προφτάσει να τα πει όλα, να μην πνιγεί. Διαβάζοντας την εξομολόγηση της γυναίκας, διακρίνεις τον μόχθο της γραφής, να καβαλήσει το κύμα, να μη βυθιστεί, να αποπερατώσει τον αγώνα με τις λέξεις. Ο Γκόνης γεννήθηκε για να λέει ιστορίες, με όποιον τρόπο, ποιητικό, πεζό, τραγουδιστό, θεατρικό. Γι’ αυτό και θα βάλει στο στόμα της γυναίκας τον δικό του πόνο για τους απόντες ανθρώπους στη ζωή μας, για τα ιστορούμενα που χάνουν τη φωνή τους. Κι εδώ, σ’ αυτό το απόσπασμα που ακολουθεί, σ’ αυτά τα καταιγιστικά ερωτήματα,  θαρρώ πως κρύβεται όλη η ουσία της συγκεκριμένης ιστορίας:

 

Μα γιατί ο άνθρωποι σταματούν τις ιστορίες, γιατί αποσύρονται, γιατί δεν χαιρετούν όταν φεύγουν οριστικά, γιατί τελειώνουν, γιατί κλείνουν το λογαριασμό, γιατί βιδώνουν το καπάκι, γιατί η ώρα πέρασε, τέλος, γιατί σιωπούν, γιατί σβήνουν το κερί, γιατί κλείνουν τη βρύση, γιατί σφραγίζουν την πόρτα, γιατί βουβαίνονται, γιατί κόβουν το σύρμα, γιατί δεν αφήνουν ένα σημείωμα, μια λέξη γραμμένη στο χαρτί, ένα πορτοκάλι στο περβάζι με καρφωμένα εκατό γαρύφαλλα, γιατί δεν ταχυδρομούν ένα γράμμα, γιατί δεν κουνάν ένα λευκό μαντίλι, γιατί δε στέλνουν με έναν περαστικό ένα μήνυμα, με ένα περιστέρι, δεν ανάβουν μια φωτιά σε μια ψηλή κορφή, δε ρίχνουν μια τουφεκιά με το τουφέκι τους, ένα μπουκάλι στο πέλαγος, ένα κόκκινο μπαλόνι στον ουρανό, γιατί δεν κυλάνε έναν βράχο από ψηλά, γιατί δεν πετούν ένα τόσο δα μικρούλι χαλικάκι στο παράθυρό σου, στο τζάμι,  μια τόση δα ραγισματιά, γιατί ξαφνικά αδειάζουν οι δρόμοι, πού πάνε, πού χάνονται τα λόγια, πού κρύβονται, σε ποιες στοές, σε τι σκοτάδι, ποιοι ποταμοί τούς παίρνουν με το καλαθάκι τους και πού, σε ποιο δέλτα, σε ποιες θάλασσες, σε τι λιμάνια τούς βγάζουν, ποιος τους καλεί, ποιος τους ανακαλεί και ποιος τους μεταθέτει, σε ποιο φυλάκιο, σε ποιο προσκέφαλό τους χρεώνουν, ποια αϋπνία τους χρειάζεται φρουρούς στη νύχτα της, ποιος πορθητής δροσιά στον πυρετό τους, ποιες χίλιες και μία νύχτες τους ζητούν τις ιστορίες τους. (σσ. 39-40).

 

Στο εξώφυλλο μια φωτογραφία του Στράτου Καλαφάτη, Θάλασσα της Αστυπάλαιας (από την ενότητα Αρχιπέλαγος), με το χρώμα του ουρανού να δένει με αυτό της θάλασσας, να φτιάχνει μία εικόνα, ένα καθρέφτισμα-αντικαθρέφτισμα. Όπως η γυναίκα που καθρεφτίστηκε μέσα στα μάτια ενός άλλου, και οι δύο μαζί στη σκέψη και τη γραφή του Θοδωρή Γκόνη.

 

Διώνη Δημητριάδου

 

 

 

 

 

 

 

 

13ο Φεστιβάλ Νέων Καλλιτεχνών «Τα 12 Κουπέ» Αμαξοστοιχία-Θέατρο το Τρένο στο Ρουφ 18 Μαΐου – 1 Ιουνίου 2025

 Ειδήσεις


13ο Φεστιβάλ Νέων Καλλιτεχνών «Τα 12 Κουπέ»

Αμαξοστοιχία-Θέατρο το Τρένο στο Ρουφ
18 Μαΐου – 1 Ιουνίου 2025
Είσοδος ελεύθερη


 


Και φέτος, όπως κάθε Μάιο, για 13η χρονιά το πιο ζωντανό καλλιτεχνικό φεστιβάλ της πόλης δίνει το καθιερωμένο ραντεβού του με το κοινό για ένα δεκαπενθήμερο νεανικής έκφρασης και καλλιτεχνικής δημιουργίας, αναδεικνύοντας την πρωτότυπη Αμαξοστοιχία-Θέατρο το Τρένο στο Ρουφ σε ένα διαχρονικό φυτώριο νέων καλλιτεχνών.

 

17 καλλιτεχνικές ομάδες και νέοι δημιουργοί από το Θέατρο, τη Μουσική, τον Χορό και τα Εικαστικά για δεκαπέντε συνεχόμενα βράδια παρουσιάζουν σύντομης διάρκειας (10’-30’) performances, με ελεύθερη είσοδο, από τις 18 Μαΐου έως και την 1η Ιουνίου 2025.

 

Από το 2011 έως σήμερα το Φεστιβάλ έχει υποδεχτεί και αναδείξει πάνω από 1.000 καλλιτέχνες και ομάδες τεχνών και στη συνέχεια έχει προσφέρει συνεργασίες σε επαγγελματική βάση με το Τρένο στο Ρουφ σε δεκάδες συμμετέχοντες δημιουργούς. Στη φετινή 13η διοργάνωση, η ανταπόκριση των καλλιτεχνών στην πρόσκληση συμμετοχής ήταν θεαματική ξεπερνώντας κάθε προηγούμενο, δημιουργώντας μεγαλύτερη ανάγκη και ευθύνη για τη συνέχιση και τη διεύρυνσή του στο μέλλον.

Η θεματική του φετινού Φεστιβάλ εστιάζει στον Άνθρωπο και σε όλα όσα χαρακτηρίζουν και διαμορφώνουν την ανθρώπινη οντότητα στην πορεία της προς την αυτογνωσία. Η συναρπαστική διαδρομή της ζωής από την αφετηρία έως τον τερματικό σταθμό με τις συναντήσεις, διασταυρώσεις, μεταβάσεις, διακλαδώσεις ανατροπές και προκλήσεις διαμορφώνουν την εξελικτική πορεία της ανθρωπότητας μέσα στον χρόνο. Σήμερα η ραγδαία επιτάχυνση της τεχνολογίας επιβάλλει τη συμπόρευση με το σύμπαν των συναισθημάτων, του λόγου, της φαντασίας και της ενσυναίσθησης.

Η Τατιάνα Λύγαρη, Καλλιτεχνική Διευθύντρια του Φεστιβάλ σημειώνει: «Ευχαριστούμε τους εκατοντάδες νέους καλλιτέχνες για την εμπιστοσύνη τους στο τωρινό 13ο Φεστιβάλ μας και τους θεατές που εδώ και χρόνια ακολουθούν τις δράσεις τους και τους στηρίζουν. Μέσα στον ρευστό παγκόσμιο γεωπολιτικό χάρτη και στο απρόβλεπτο κλιματικό περιβάλλον, το φετινό Φεστιβάλ επιμένει να διατηρεί στο κάδρο του τον Άνθρωπο ως τη μόνη μεταμορφωτική δύναμη που οφείλει να επιβιώσει, επηρεάζοντας θετικά τον πλανήτη και το επισφαλές μέλλον της ανθρωπότητας. Από τη γέννηση έως την ωριμότητα, την αφετηρία έως την άφιξη, την αναχώρηση έως τη στάση, τη διερεύνηση έως την ανακάλυψη, ο Άνθρωπος διαγράφει μια μοναδική τροχιά αναζητώντας τον εαυτό του. Επαναπροσδιορίζει τα όνειρά του, χαράζει νέες διαδρομές,  επιστρέφει και ξεκινά και πάλι από την αρχή σε μία αέναη εσωτερική πορεία προς τη γνώση του εαυτού και την αυτοβελτίωση. Με τη ματιά στραμμένη στην επόμενη μέρα, όπου η τεχνητή νοημοσύνη θα αυξάνει διαρκώς τα ποσοστά της, ο επαναπροσδιορισμός της ανθρώπινης υπόστασης είναι αναγκαίος και η διαφύλαξη όλων όσων την χαρακτηρίζουν, υπερ-επείγουσα».   

Το Φεστιβάλ πραγματοποιείται στα ιδιαίτερα βαγόνια της Αμαξοστοιχίας-Θεάτρου και στο υπαίθριο stage της Αποβάθρας και προσφέρει τόσο στους καλλιτέχνες όσο και στους θεατές μια μοναδική εμπειρία δράσης, θέασης και συνύπαρξης σε έναν απροσδόκητο και αντισυμβατικό χώρο.

Το πρόγραμμα των performances αναλυτικά:

ΓΥΜΝΗ ΣΤΙΓΜΗ

εικαστική έκθεση 

Λευκή Καρποδίνη

Η μονοκοντυλιά – η κυρίαρχη τεχνική που χρησιμοποιεί η καλλιτέχνις στα έργα της έκθεσης – μια αδιάκοπη γραμμή – δίνει μορφή στον λευκό καμβά σε μία συμπυκνωμένη στιγμή έντασης. Άλλοτε, η ενέργεια φωλιάζει σιωπηλά, κυλά στο σώμα, χαράζεται στο πρόσωπο. Άλλοτε πάλι, σε απρόσμενες στιγμές, ξεσπά. Στροβιλίζεται σε καμπύλες, σπάει σε γωνίες, πάλλεται σε τρεμάμενες γραμμές. Με παλμό αργό ή πυρετώδη – σαν μουσικός σε αυτοσχεδιασμό στη σκηνή – η γραμμή διανύει τη διαδρομή της μέσα στον χρόνο, τον διασχίζει χωρίς δισταγμό, χωρίς σκέψη, χωρίς επιστροφή. Στο λευκό κενό μόνο ατόφιο, αφιλτράριστο, ανυπεράσπιστο το συναίσθημα. Μία γυμνή στιγμή.
Ώρες λειτουργίας: 19:00-23:30

ΜΠΑΡΤ & ΠΕΓΚΥ ΣΟΥ

puppet theatre 

Pinakoti

Ο Μπαρτ και η Πέγκυ Σου συναντιούνται τυχαία σ’ έναν σταθμό τρένου. Η απρόσμενη αυτή συνάντηση θα γίνει το μοιραίο ταξίδι ζωής για τους δύο ήρωες. Μέσα από το ερωτικό παιχνίδι σατιρίζουν τη γελοιότητα της ανθρώπινης ύπαρξης. Απέναντι στον έρωτα στέκουν αμήχανοι, αδέξιοι και αστείοι αποδεικνύοντας πως όλοι οι ερωτοχτυπημένοι του κόσμου, για μια στιγμή́, είμαστε ίσοι.

* Η παράσταση παρουσιάζεται από κούκλες φυσικού μεγέθους, τις οποίες οι ηθοποιοί - κουκλοπαίκτες φορούν στα σώματά τους και τις εμψυχώνουν.

Σύλληψη/σκηνοθεσία/εμψύχωση: Δανάη Ρούσσου, Nero J, κατασκευή κουκλών: Στάθης Μαρκόπουλος, επεξεργασία ήχου Nero J.
Ώρα έναρξης: 19.00 / Διάρκεια 17’

ΜΕΘΟΔΟΣ V

θεατρική performance

Ομάδα θεάτρου nunc

Καλώς ήρθες στο τηλεοπτικό πλατό του «Bon Voyage!». Μπορείς να κερδίσεις το ταξίδι των ονείρων σου, αρκεί να απαντήσεις σωστά σε μερικές ερωτήσεις σχετικά με τη ζωή σου. Προσοχή όμως! Κάθε σου κίνηση μετράει. Κάθε σου σκέψη αξιολογείται. Κάθε σου απάντηση κρίνεται. Είναι εύκολο να αποδείξεις την αλήθεια; Θα καταφέρεις να φτάσεις στον τερματικό σταθμό; Παίξε με θάρρος και ανακάλυψε τη «Μέθοδο V». Μη φοβάσαι, εδώ μόνο κερδίζεις!

Κείμενο/σκηνοθεσία: Ομάδα θεάτρου nunc, ενδυματολογική επιμέλεια:Ζωή Κελέση, μουσική επιμέλεια: Άγγελος Βερβέρης, video/γραφικά: Γιώργος Γκίντζος, Κωνσταντίνος Χατζηθεοδώρου, ερμηνεία (αλφαβητικά): Γιώργος Γκίντζος, Αθανασία Κυμπούρη, Ιωάννα Παπαδάκη, Μυρσίνη Πετρίδη, Κωνσταντίνος Χατζηθεοδώρου
Ώρα έναρξης 19.30 / Διάρκεια 25’

ΓΙΟΥΓΙΑΪΓΙΑΚΟ

θεατρική performance

Τρυφερότητα θεαματική

Το 1999 ο αρχαιολόγος Γιόχαν Ράινχαρτ και η ομάδα του έκαναν μια σπουδαία ανακάλυψη στην κορυφή του ηφαιστείου Γιουγιαϊγιάκο, στα σύνορα Χιλής και Αργεντινής: τις Μούμιες του Γιουγιαϊγιάκο, τρία παιδιά που θυσιάστηκαν στους θεούς των Ίνκας πριν 500 χρόνια. Σήμερα αυτά τα παιδιά αποτελούν εκθέματα ενός μουσείου. Η παράσταση διαστέλλει τη στιγμή του περάσματος από την ύπαρξη στην ανυπαρξία, ακολουθώντας τα ίχνη ζωής που αφήνει πίσω του ο Άνθρωπος.

Σύλληψη/σκηνοθεσία/δραματουργία: τρυφερότητα θεαματική, κοστούμια/εικαστική επιμέλεια: Ασημίνα Λιαρμακοπούλου, βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Κυριακίδη, παίζουν (αλφαβητικά): Σταυρούλα Καραλίδου, Σίλια Μπισιώτη, Μαρίσσα Φαρμάκη, Φαίδρα Χατζοπούλου
Ώρα έναρξης 20.05 / Διάρκεια 30’

ROUTE 29

θεατρική performance 

Ρημ Χατίμπ

Η ζωή ως μια συλλογή από διαδρομές. Διαδρομές που καθορίζουν αυτό που είμαι και αυτό που ψάχνω να γίνω. Διανύοντας τα 29 μου και λίγο πριν μπω στα 30 επαναλαμβάνω διαδρομές που θυμάμαι και θυμάμαι διαδρομές που επαναλαμβάνω, σαν σκέψεις που κάνω δυνατά. Εκεί που νιώθω περισσότερο οικεία: «en route».

Σύλληψη/επιμέλεια/ερμηνεία Ρημ Χατίμπ
Ώρα έναρξης 20.10 / Διάρκεια 15’

WE’VE GOT EYES, IN OUR ELBOWS

χορευτική performance 

Ισμήνη Σλέιπερ, Κατερίνα Αβραμοπούλου
Τι σημαίνει να βλέπουμε πραγματικά; Τι αντιλαμβανόμαστε από τον κόσμο γύρω μας και πώς μας αντιλαμβάνεται εκείνος; Τι βλέπουμε στ’ αλήθεια και τι φανταζόμαστε; Μπορούμε να κατανοήσουμε τι βλέπει κάποιος άλλος; Κι αν τα πράγματα γύρω μας μάς παρακολουθούν κρυφά; Πώς θα ήταν ο κόσμος αν είχαμε μάτια στους αγκώνες μας;

Χορογραφία: Ισμήνη Σλέιπερ, ερμηνεία Ισμήνη Σλέιπερ, Κατερίνα Αβραμοπούλου
Ώρα έναρξης 20.35  / Διάρκεια 20’

ΝΟΙ

χορευτική performance

Κάλια Μαυροφτή, Παναγιώτης Τασούλης

Το φάσμα του αυτισμού αποτέλεσε αφορμή για την έναρξη μιας χορογραφικής έρευνας, σχετικά με τους ποικίλους τρόπους επικοινωνίας. Κατά τη διάρκεια της performance, οι κινήσεις των χεριών ενός αυτιστικού παιδιού εμπνέουν την κινησιολογία των χορευτών, δημιουργώντας έναν διάλογο μεταξύ τους. Ένα σώμα τελικά επικοινωνεί όπως μπορεί ή όπως εκείνο θέλει;

Χορογραφία/ερμηνεία: Κάλια Μαυροφτή, Παναγιώτης Τασούλης, μουσική παραγωγή: Περικλής Σιούντας
Ώρα έναρξης 20.55 / διάρκεια 14’

FRAGMENTS OF ETERNITY
ΜΙΑ ΣΤΟΧΑΣΤΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ  

μουσικοθεατρική performance 

Τάσος Θεοφιλάτος  

Ένας άγνωστος ταξιδιώτης, χωρίς προορισμό, αναμετράται με τον χρόνο. Θραύσματα από την ποίηση του T. S. Eliot και του Walt Whitman τον οδηγούν σε έναν σιωπηλό αναπροσδιορισμό. Εκεί, στο ακίνητο σημείο του κόσμου που γυρίζει, όπου το ρόδο και η φωτιά γίνονται ένα.

Σύλληψη/πρωτότυπη μουσική/ερμηνεία: Τάσος Θεοφιλάτος
Ώρα έναρξης 21.10 / Διάρκεια 30’

ΝΕΡΟ

μουσικό live

Νικολέτα Κίτσιου

Η Νικολέτα Κίτσιου με την αυθεντικότητα της τέχνης του δρόμου απ’ όπου ξεκίνησε τα live της, την αμεσότητα, την ιδιαίτερη χροιά, το πάθος και την ελεύθερη έκφραση, έρχεται να μοιραστεί τα πρωτότυπα τραγούδια από την επίσημη δισκογραφία της, σε μια έντεχνη και ποπ διάθεση. Τραγούδια της υπογράφουν οι: Γιώργος Μαρκόπουλος, Ορέστης Ντάντος, Αντώνης Μπακαούκας, Κος Κ, Χαράλαμπος Κουρτάρας (Sillyboy’s ghost relatives), Γιάννης Χατζής και «Κίτρινα Ποδήλατα».

Φωνή: Νικολέτα Κίτσιου, κιθάρα: Δάφνη Ασημίνα
Ώρα έναρξης 21.10 / Διάρκεια 20’

ΠΛΕΓΜΑΤΑ

poetry slam & spoken word performance 

Γαρουφαλιά Στέτου

Προφορική παρουσίαση πέντε πρωτότυπων ποιητικών κειμένων χωρίς συνοδεία μουσικής (slam), καθώς και με συνοδεία μουσικής (spoken word) σ’ ένα εικαστικό περιβάλλον με σκίτσα της δημιουργού.

Απαγγελία/performing: Γαρουφαλιά Στέτου
Ώρα έναρξης 21.15 / Διάρκεια 15’

SOMETHING BORROWED, SOMETHING BLUE

χορευτική performance 

Κων/νος Αργυρίου Ευαγγελούδης

Μια χορογραφική έρευνα πάνω στις έννοιες της μοναξιάς και της συντροφικότητας. Αναγνωρίζοντας το σώμα ως τον βασικότερο φορέα της ανθρώπινης ύπαρξης και συνείδησης, μέσα από πέντε θηλυκά σώματα και την αέναη κίνησή τους, ερευνάται ο διαχρονικός αγώνας για ισορροπία ανάμεσα στην αυτοδιάθεση και την έννοια του «ανήκειν». «One of the oldest human needs is having someone to wonder where you are when you don’t come home at night.» - Margaret Mead

Δημιουργία/χορογραφία: Κων/νος Αργυρίου Ευαγγελούδης, σχεδιασμός κοστουμιών: Francesco Infante, ερμηνεία: Δανάη Γιαννακάκου, Ειρήνη Καλλιανιώτη, Μάρα Τσούρμα, Κωνσταντίνα Καλλιαντάση, Ιφιγένεια Παπαθανάση
Ώρα έναρξης 21.40 / Διάρκεια 15’

ΕΦΤΙΑΧΝΑ ΚΟΣΜΟΥΣ - ΜΠΟΥΑΤ EDITION

μουσικό live
Ναταλία Ρουτσολιά

Σε μια μπουάτ-αισθητική, η φρέσκια τραγουδίστρια και τραγουδοποιός Ναταλία Ρουτσολιά προσφέρει μια μικρή γεύση από τη δισκογραφία της καθώς και άλλες αγαπημένες διασκευές. Προσεγμένος στίχος, λυρισμός και πλουραλισμός υφών με πινελιές από jazz εναρμονίσεις, νεορομαντική pop αισθητική, καθώς και αγάπη για πιο λαϊκότροπα και πιο παραδοσιακά ακούσματα δένουν με σεβασμό, στο σήμερα.

Φωνή: Ναταλία Ρουτσολιά, κιθάρα: Γιώργος Λαναράς
Ώρα έναρξης 21.45 / Διάρκεια 30’

ANOTHER LAND  

χορευτική performance

DANCE Athens

Επτά χορεύτριες ζωντανεύουν στη σκηνή ένα ταξίδι στον χρόνο και την ιστορία, ενώ αφηγούνται, με τα σώματά τους, προσωπικές και συλλογικές διαδρομές. Μέσα από συνεχείς μεταμορφώσεις, αναζητούν ισορροπία και ταυτότητα, διαμορφώνοντας έναν ζωντανό διάλογο μεταξύ του προσωπικού και του συλλογικού βιώματος. Η μουσική και τα κοστούμια καθοδηγούν την πορεία τους σε μια διαρκή εξέλιξη, γεμάτη μνήμες και μεταβολές που διαπνέουν την ανθρώπινη δράση.

Χορογραφία/σκηνοθεσία: Ηλίας Μπαγεώργος, σχεδιασμός/κατασκευή κοστουμιών: Francesco Infante,  curation/δραματουργική επιμέλεια: Κων/νος Αργυρίου Ευαγγελούδης, χορεύουν: Ηλέκτρα Βόσου, Χριστίνα Γάκη, Ελένη Μάρκου, Γιούλη Μπανούση, Σοφία Πανούση, Ανδριάννα Σταύρου, Έλενα Τσικαλά
Ώρα έναρξης 21.55 / Διάρκεια 12’

PROJECT HUMAN

χορευτική performance 

Φαίδρα Σούτου

Σε έναν κόσμο όπου τα ανθρώπινα δικαιώματα καταπατώνται χωρίς λογική, σε μια μεταπανδημιακή εποχή όπου αποκαλύφθηκε η δύναμη του ισχυρού απέναντι στον άνθρωπο, το project HUMAN επιχειρεί με μοναδικό μέσο το σώμα να προσεγγίσει την ανθρώπινη ύπαρξη και να υπενθυμίσει την αξία της ζωής, την ανάγκη του αγώνα για έναν καλύτερο κόσμο. Ένα solo σωματικής έκφρασης, εμπνευσμένο από την Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και τα γλυπτά του Auguste Rodin, επιθυμεί να τονίσει ότι δεν έχει σημασία ο τόπος γέννησης του ανθρώπου, η μητρική του γλώσσα ή ο τόπος που έχει επιλέξει να ζει. Όλοι οι άνθρωποι είμαστε ίσοι απέναντι στο πανανθρώπινο δικαίωμα της ζωής. Μιας ζωής ελεύθερης.

Σκηνοθεσία/χορογραφία/ερμηνεία: Φαίδρα Σούτου, δραματουργική επεξεργασία: Φαίδρα Σούτου, Γιώργος Σταυριανός, μουσική σύνθεση: William Antoniou, εικαστικό περιβάλλον: Αλέγια Παπαγεωργίου, καλλιτεχνικός συνεργάτης/voice over: Γιώργος Σταυριανός
Ώρα έναρξης 22.10 / διάρκεια 15’

ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΚΟΥΣ ΤΑ ΤΡΕΝΑ;

θεατρική performance 

Ομάδα 0.5

Μια αφήγηση για όσους έφυγαν και για εκείνους που μένουν πίσω, από το «δεν έχω λάβει γράμμα του» μέχρι το «στείλε όταν φτάσεις». Είμαστε όλοι επιβάτες στο ίδιο τρένο, γνωστός ο προορισμός, απευκταίος ο σκοπός. Εσύ δεν τα ακούς; Πώς γίνεται να μην τ’ ακούς; Μια παράσταση για τη μνήμη, την απώλεια και τον τρόμο της αναμονής, εκεί όπου το ταξίδι δεν είναι επιλογή. Μια βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα μυθοπλασία. Τι; Όχι;

Κείμενο: Χρήστος Μπαλαγιάννης, σύλληψη/δραματουργία/σκηνοθεσία: Ομάδα 0.5, πρωτότυπη μουσική: Χρήστος Μπαλαγιάννης, Βάγια Τσιτακίδου, φωτισμοί: Χρήστος Μπαλαγιάννης, ερμηνεία: Νικόλας Αγαπίου, Δάφνη Κακαλή, Χρήστος Μπαλαγιάννης, Βίκυ Χουδαλάκη, Τζώρτζης Χορταριάς
Ώρα έναρξης 22.25 / Διάρκεια 25’

ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΝΟΗΜΑ

rap μουσική performance

FES & Dj 2 Delta

Τα τραγούδια που αποτελούν την ενότητα «Ψάχνοντας το νόημα» είναι, στη μεγάλη εικόνα, μια ενδοσκόπηση του ανθρώπου στο βάθος της ύπαρξής του και αντηχούν την πάλη του με τον ίδιο του τον εαυτό. Τον θέτουν αντιμέτωπο με τη ζωή και την αλήθεια, αναγκάζοντάς τον να διαλέξει, να επανεξετάσει, να κατανοήσει, να δεχτεί και τελικά να ανακαλύψει τον εαυτό του και τη θέση του μέσα στο σύνολο. 

Επί σκηνής: F E S & Dj 2 Delta
Ώρα έναρξης 22.30 / Διάρκεια 15’

BLAME, ΜΙΑ ΩΔΗ ΣΤΟΝ ΦΟΝΟ

θεατρική performance

MASH

Μία θεατρική performance, ένα anti-musical με μαύρο υπόκωφο χιούμορ που εμπνέεται από το διήγημα του Φραντς Κάφκα «Μια αδελφοκτονία». Ο φόνος δεν προκαλεί κανέναν αποτροπιασμό. Είναι μια πράξη προδιαγεγραμμένη που εκτελείται χωρίς ερωτήσεις, χωρίς εξηγήσεις. Ο θύτης φεύγει, η πράξη έχει συντελεστεί και η ζωή προχωρά. 

Κείμενο: Φραντς Κάφκα, μετάφραση/διασκευή/δραματουργική επεξεργασία/σκηνοθεσία: MASH (Κατερίνα Αναστασίου & Χρήστος Καπενής), καλλιτεχνική/εικαστική επιμέλεια: Κώστας Γκόγκας, πρωτότυπη μουσική σύνθεση/ηχοτοπίο: Κατερίνα Αναστασίου, ερμηνεία: Χρήστος Καπενής, Κατερίνα Αναστασίου
Ώρα έναρξης 23.00 / Διάρκεια 15’

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Τατιάνα Λύγαρη
Υπεύθυνος καλλιτεχνικών ομάδων: Ευθύμης Χρήστου
Φωτογραφίες: Υπατία Κορνάρου
Video - Μοντάζ: Γιώργος Χαρίσης
Εικαστικό αφίσας: Μαύρα Γίδια
Επικοινωνία: ArtsPR

ΧΩΡΟΣ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ
Αμαξοστοιχία-Θέατρο το Τρένο στο Ρουφ
Λεωφ. Κωνσταντινουπόλεως & Αμφιπόλεως, Σιδηροδρομικός & Προαστιακός
Σταθμός Ρουφ
10’ με τα πόδια από το Μετρό Κεραμεικός
Δωρεάν υπαίθριο πάρκινγκ

 

PERFORMANCES

Όλες οι performances παρουσιάζονται από 18/5 - 01/6/2025, 19.00 - 23:30 σε ένα κυλιόμενο πρόγραμμα, καθημερινά και για ένα συνεχές 15νθήμερο.

 

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Απαραίτητη προϋπόθεση η προμήθεια δελτίων εισόδου. Έναρξη διανομής δελτίων εισόδου για τις performances της κάθε ημέρας από 18.30 στο ταμείο της Αμαξοστοιχίας. Μέγιστος αριθμός δελτίων εισόδου 3 ανά άτομο/ανά ημέρα, βάσει διαθεσιμότητας θέσεων.

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Τηλ. γραφείου παραγωγής 210 9237076, τηλ. θεάτρου 210 5298922, 6937604988

ΒΡΕΙΤΕ ΜΑΣ