"Κάποτε"
του Σταύρου Τρικαλιώτη
μαζί με τα Κύματα του Παναγιώτη Τέτση
Κάποτε
Μου άρεσε να αιχμαλωτίζω
Τις σκέψεις μου σε ένα μπλοκάκι
Και να τις κάνω μικρά στιχάκια.
Τώρα κάθομαι στην ακρογιαλιά
Και γράφω στην άμμο
Λέξεις σπάνιες
Που δεν τις καταλαβαίνουν οι πολλοί.
Στο τέλος τις σβήνει ο δυνατός άνεμος.
Και σαν κρυώσω
Σκουπίζω γρήγορα γρήγορα
Τα δάκρυά μου
Μην τα δουν τα νυχτοπούλια
Και γελάσουν
Και τρέχω έντρομος να κρυφτώ
Στη μυστική σπηλιά...
π. Σταύρος Τρικαλιώτης
23/ 10 / 2018
("Κύματα" του Παναγιώτη Τέτση)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου