ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ Η ΣΙΩΠΗ ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΗΣ

 

 

ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ Η ΣΙΩΠΗ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΗΣ

Νικόλαος Γύζης, Η Ιστορία, 1892

Σπούδαγμα και ιερή διδαχή η εξιστόρηση των γεγονότων,
η αναλυτική περιγραφή και ο χαρακτηρισμός προσώπων
με εμπεριστατωμένη έρευνα δογμάτων και πίστωση αλήθειας,
με τις γνώσεις, τις βεβαιότητες, τις υποθέσεις και πιθανολογίες,
να είναι η ιστορία ερμήνευμα σωστό, συνταίριασμα και πίστη,
ώριμη αποδοχή του χτες και το αύριο πρόβλεψη και δημιουργία.

Στοχαστές λόγιοι και σοφοί, εραστές της επιστήμης και της τέχνης,
πρωτοστάτες με πρωτόγνωρες ανακαλύψεις και εφευρέσεις,
ηγήτορες πολιτικοί με αυτογνωσία, αλληλοσεβασμό και ευθύνη
επίκλητοι αρχηγοί, μονάρχες κι αυτόκλητοι δυνάστες και δημαγωγοί,
φρόντισαν με υπερεθνικούς ήρωες σε στάσεις και επαναστάσεις,
αναπαράσταση να γίνει η ιστορία, κέλευσμα και υπεύθυνη διαδοχή.

Η ενηλικίωση των εθνών με διαφανείς θεσμούς και ήθη χρηστά,
ανάγνωσμα είναι της ιστορίας γλαφυρό, καταγραφή και διαθήκη,
μακριά από μισαλλοδοξίες, διχόνοιες, διχασμούς και μνησικακίες
για να ‘ναι η συνύπαρξη σύναξη κοινή, συναίνεση και δέσμευση,
μικρές οι κοινωνίες των ιδιωτών, μεγάλες των πολλών ισχυρισμών,
όμως δεν πρόλαβε τον αποκρυφισμό, τον παρασυρμό και την πλάνη.

Έτσι, της ιστορίας η σιωπή, μεγαλοστομία είναι και βδελυγμία
για δόλιες σκοπιμότητες, κρυφές υπηρεσίες και συστρατεύσεις
πίσω από διεκδικητικούς πολέμους, ανακωχές και ειρηνεύσεις,
μπροστά από δημόσιες τελετές επίδειξης, περηφάνιας και θριάμβου,
για πρόσωπα και σύνολα που πρόκριναν ατομικά παρόν και μέλλον,
να είναι η συμπαιγνία νόμιμη, ανάγκης κάλεσμα και παρακαταθήκη.

                                             Γιώργος  Αλεξανδρής