ΚΑΜΤΣΑΤΚΑ
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΚΙΟΥΛΕΚΑ
Tα μάζεψα άρον άρον
καμιά επιλογή
ταξίδευα μόνο νύχτα
στο φως στεριανών φάρων
χρόνια χωρίς προοπτική
νηφάλιες συνέδραμαν γλαύκες
πρότειναν διαδρομές
δοκίμαζα τρόπους
απολέπισα όνειρα
γνώρισα τα πλάσματα
της λίμνης Κουρίλ
έφευγα αντιδιαμετρικά
σε ήπειρο αχανή
στον ίδιο πάντοτε καμβά κεντώντας
(έτσι τρυφερά που άσπριζα
τους περιστεριώνες της μνήμης
τα Σάββατα)
διπλώθηκα βαθιά στα δυο
τσακίζοντας την άκαμπτη ράχη
πάντως απέναντι δεν πέρασα
έριχνα μεθοδικά τη θερμοκρασία
ν' αντέχεται ο αφόρητος πάγος
πήρα ψιθύρων ρίσκα
απομακρύνθηκα
μη ρωτήσεις που βρίσκομαι τώρα
αν το φέρει η ώρα
επιστρέφω αυθημερόν
ωστόσο είμαι άλλη
ανατάχθηκα όπως
κάθε χάραμα η άμμος
πρόσφορη σε ίχνη πάλι
και σημάδια·
λένε περιμένουμε σεισμό
***
(Εικόνα της λίμνης Κουρίλ από το διαδίκτυο)
Κατερίνα Γκιουλέκα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου