"Λέξεις δυνατές"
Η δυνατή ποίηση μπορεί να μιλάει χωρίς να ενδιαφέρεται για το πότε και το πού. Η ψυχή της κάθε λέξης πάλλεται σε κάθε νέα αφορμή.
"
...δεν ξέρω πολλὰ πράγματα απὸ σπίτια
ξέρω πως έχουν τη φυλή τους, τίποτε άλλο.
Καινούργια στην αρχή, σαν τα μωρὰ
που παίζουν στα περβόλια με τα κρόσια του ήλιου,
κεντούν παραθυρόφυλλα χρωματιστὰ και πόρτες
γυαλιστερὲς πάνω στη μέρα
όταν τελειώσει ο αρχιτέκτονας αλλάζουν,
ζαρώνουν ή χαμογελούν ή ακόμη πεισματώνουν
μ᾿ εκείνους που έμειναν μ᾿ εκείνους που έφυγαν
μ᾿ άλλους που θα γυρίζανε αν μπορούσαν
ή που χαθήκαν, τώρα που έγινε
ο κόσμος ένα απέραντο ξενοδοχείο..."
Καινούργια στην αρχή, σαν τα μωρὰ
που παίζουν στα περβόλια με τα κρόσια του ήλιου,
κεντούν παραθυρόφυλλα χρωματιστὰ και πόρτες
γυαλιστερὲς πάνω στη μέρα
όταν τελειώσει ο αρχιτέκτονας αλλάζουν,
ζαρώνουν ή χαμογελούν ή ακόμη πεισματώνουν
μ᾿ εκείνους που έμειναν μ᾿ εκείνους που έφυγαν
μ᾿ άλλους που θα γυρίζανε αν μπορούσαν
ή που χαθήκαν, τώρα που έγινε
ο κόσμος ένα απέραντο ξενοδοχείο..."
(Γιώργος Σεφέρης, "Το σπίτι κοντά στη θάλασσα")
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου