Δύο ποιήματα του Χρήστου Παπουτσή
Μαζί με μια φωτογραφία του Giel Sweertvaegher
Επειδή το πίστεψα
Έκανα, με το βλέμμα μου,
κομμάτια το ποτάμι.
Έπειτα είπα,
«από κομμάτια αποτελείται το ποτάμι»
και το πίστεψα.
Σαν γραμματοκιβώτιο παλιό
Δρόμος ξεχασμένος.
Σπίτια παλιά.
Παράξενος ήχος!
Παλιό γραμματοκιβώτιο
κι ένας τριγμός “ποιος με χρειάζεται πια;”.
Προσπέρασα,
τρίζοντας κι εγώ λόγω μοναξιάς.
Ο
Χρήστος Παπουτσής γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου ζει και εργάζεται ως ιατρός
παθολόγος.
Εργογραφία:
«Μετά
το τέλος τ’ Ουρανού» Ποίηση, 2013, Άνεμος Εκδοτική
«Λήθη
η αυτοκράτειρα του Κόσμου» Ποίηση, 2014, Άνεμος Εκδοτική
«Δάκρυα
σε Ουράνιες Θάλασσες» Ποίηση, 2016, Άνεμος Εκδοτική
«Το
ασυγκίνητο ποτάμι» Ποίηση, 2018, εκδόσεις Δρόμων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου