Ελαιοχρωματιστής του Κώστα Μοναστήρα μαζί με μια φωτογραφία του Κώστα Μπαλάφα

Ελαιοχρωματιστής

του Κώστα Μοναστήρα

μαζί με μια φωτογραφία του Κώστα Μπαλάφα

Αξημέρωτα κινούσε,

έχει ο Θεός

δουλειά

μόνιμη

μα νυχτερινή.

Δημοτικός υπάλληλος,

υποχρεωτικής εκπαίδευσης.

Πριν ένας καφές,

ένα τσιγάρο

–τι κακό να του κάνει; –

λίγη σάρκα, λίγο αίμα,

τ’ απομεινάρια ενός μήλου

με μια φρυγανιά

τριμμένη

για το φίδι του παραδείσου.

Μια σπάτουλα στην τσέπη.  

Στοκάριζε τον ουρανό

εκεί που τον τρύπησαν

οι λόγχες.

Με μια ταβανόβουρτσα

τον έβαφε γαλάζιο.

Έριχνε αφράλατο στα χέρια.

Έφτιαχνε κοιμισμένα κορίτσια

στην άμμο

που μέχρι το λυκαυγές

θα ξύπναγαν γυναίκες

κρατώντας τα πλευρά τους

σε πανέρια.

Τα αγόραζαν άντρες

Κάτι να φτιάξουν με αυτά

Πολέμαγαν.

Μετά καθόταν ο υπάλληλος

σ’ ένα σύννεφο

και περίμενε τ’ αφεντικά

τους φτιαγμένους… ανθρώπους

που ξυπνούσαν.

Είχαν προσευχηθεί

να τα βρουν όλα έτοιμα.

Μην τον βλαστημήσουν

και πάλι, φοβόταν. 

Κώστας Μοναστήρας

(φωτογραφία: Κώστας Μπαλάφας, Ο σιδεράς, 1957)

Ο Κώστας Μοναστήρας γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Πατήσια, προλαβαίνοντας τις τελευταίες αλάνες. Εργάζεται ως δάσκαλος στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Οι μαθητές του έχουν εκθέσει τα καλούδια του μυαλού τους πολλές φορές. Αυτή είναι η πρώτη δική του έκθεση στο κοινό (το όφειλε στους μικρούς γραφιάδες). Οφείλει, επίσης, πολλά στο Μεταπτυχιακό Τμήμα Δημιουργικής Γραφής του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας και στους ανθρώπους του που τον δίδαξαν και τον υποστήριξαν.

Έργα:

Υέτιος στίχος, Έναστρον, 2018

Ηλιοτριβείο, LIBRON Εκδοτική, 2016