το καΐκι του π. Σταύρου Τρικαλιώτη μαζί με μια ζωγραφιά του Σωτήρη Σόρογκα

το καΐκι

του π. Σταύρου Τρικαλιώτη

μαζί με μια ζωγραφιά του Σωτήρη Σόρογκα

Σάπισε το καΐκι

στο λιμάνι

της απόγνωσης.

Παρατημένο

από τ᾽ αφεντικό του

αποζητά

μεταγγίσεις αίματος.

Θλιμμένα γλαρόπουλα

του ξύνουν

τα ξεραμένα χρώματα.

Κι η άρμη που το ραίνει

το κατακαλόκαιρο

το στολίζει με δάκρυα

στο χρώμα της πορφύρας.

Μόνιμη παρέα του

τ᾽ αλητάκια του γιαλού

που γδέρνουν με το σουγιά

την ηλιοκαμένη σάρκα του.

Ένας χειμώνας ακόμα

και τίποτε

δεν θα θυμίζει

τις δόξες του

τις αλλοτινές.

Μόνο κάτι βράδια

μ᾽ ολόγιομο φεγγάρι

το άκουσαν

περαστικοί

κάποιοι ναυτικοί

να σπαράζει με λυγμούς

και να ψελλίζει

ένα πανάρχαιο μοιρολόγι

σε στίχους ομηρικούς

που δεν τους ματαείδα

ούτε στην Ιλιάδα

μα ούτε στην Οδύσσεια...

π. Σταύρος Τρικαλιώτης

(15 / 02 / 2019)

(Σωτήρης Σόρογκας, παλιό καΐκι στη Βιστονίδα)