Επιστροφή XXV του Κώστα Μοναστήρα (φωτογραφία: Keszi László)

                                               Επιστροφή XXV

του Κώστα Μοναστήρα

(φωτογραφία: Keszi László)

  

Συλλαλητήριο, θα κατέβαινε κόσμος. Οι αρνήσεις είχανε γίνει καταφάσεις, νονοί τσακώνονταν για ονόματα χωμένα στα βρύχια της ιστορίας. Είχε σταματήσει να κατεβαίνει σε τέτοιου είδους απόκοσμες συγκεντρώσεις.

    “Νίκα-νίκα”. Έκανε κύκλους γύρω από τον εαυτό της. Είχε να νικήσει μόνο τον χρόνο, εκείνον τον χρόνο που την έτρεχε,   που ήξερε μόνο προσθέσεις και είχε ξεχάσει την αφαίρεση, αν και έκανε τη διαφορά.

   Σηκώθηκε από το πρωί. Μπάνιο με αιθέρια έλαια και χημικά σύσφιξης. Η σκουριά είχε αρχίσει να φαίνεται στο πρόσωπό της. Την έτριβε με κρέμες και make up για να καλύψει τα αμπριά που άνοιγαν τα γενέθλια στο δέρμα. Φτιάχτηκε για κάτω, για το κέντρο. Καλσόν και στηθόδεσμος ανόρθωσης για όλα τα πτωτικά. Η καλοντυμένη της πορείας. Η πορεία της είχε γίνει μια σάρα, που την έγδυνε σε κάθε κατέβασμα. Τα ανεβάσματα βέβαια των φωτογραφιών, πάντα προσεκτικά επιλεγμένα και με πολύ φτιάξιμο, αποσπούσαν πολλά like από τις ομάδες των φίλων του φυλλοβόλου φύλου της, των άσπονδων φίλων και των ομοϊδεατών.

   Στο κέντρο είχανε φτάσει πρώτοι οι νομάδες του αγοραίου φαγητού, είχανε στήσει τους πάγκους με τα βρόμικα. Κλητική η μυρωδιά, την προσπέρασε. Αυτή πρόσεχε. Το φιλέτο για τα μάγουλα, το αγγούρι για τα μάτια, η ντομάτα-σκέτη- για τη δίαιτα, το αβγό για το πρόσωπο. Το στυλ της πέτρες που την τράβαγαν (her style… rocks), αλλά ήτανε και τα σχόλια στο φατσοτέφτερο, εκεί κρατιούνταν όλοι οι απλήρωτοι λογαριασμοί. Πιότερο της άρεσαν εκείνα τα επαναλαμβανόμενα λιγόλογα: Είσαι θεά! Το θαυμαστικό έκανε την πρόταση επιφωνηματική. Η ωραία της στάσης.

   «Πάρε μια ωραία στάση γλυκιά μου», της έλεγε ο σύζυγος και ευκαιριακός απαθανατιστής της. «Δείξε μου ένα ωραίο προφίλ, να φαίνεται το μήλο».

    Ωραία Ρέα, σε ποιον θα δώσεις το μήλο; Το έδωσε στην Έριδα ( η ιστορία πάντα επαναλαμβάνεται). Είχε ζήλια με τον εαυτό της, αυτόν που αν δεν φτιαχνόταν δεν μπορούσε να κυκλοφορήσει. Λύκε-λύκε είσαι εδώ; (διάβαζε και greeklish: like (λύκε) να σε δω;). “Φτιάξε την εικόνα σου και σε κυνηγώ”, της έλεγε ο… (ε)αυτός.

   Εξάρτηση “πολέμου”, ταγέρ ακριβό, γόβες ακριβότερες. Ο σύζυγος απαθανάτιζε ακίνητη -πού να περπατήσεις με τις γόβες;- τη γνωστή στρατευμένη πλησίον της βουλής, στα μάρμαρα του άγνωστου στρατιώτη. Ανέβαζε τη (δια)στολή διαμαρτυρίας της. Ανεβαίνανε τα τριψήφια, συνήθη, like.

   Σαν πέσανε τα χημικά, ασκαρδαμυκτί, τα ματάκια ξεσφίξανε και δάκρυα άρχισαν να τρέχουν. Χάλασε το make up, τα αμπριά δείξανε τις χαραγματιές τους. Έκλαιγε, για τον εαυτό της, όχι για την χώρα. Ο σύζυγος την τράβηξε κλαίουσα και την “ανέβασε”. Την έσυρε σε ένα ξενοδοχείο πολυτελείας, σιμά στην πλατεία Συντάγματος, για να συνέλθει. Τον διαολόστειλε για το ανέβασμα, για το κατέβασμα στην πορεία. Της είχε χαλάσει την εικόνα. Ο λύκος θα την έτρωγε, make down.      

   Το βράδυ, όταν συνήλθε κάπως από το τεχνητό κλάμα, τσέκαρε τους λογαριασμούς της. Η εικόνα της λατρεύτηκε από πολλούς, τετραψήφιος ο αριθμός, like-λύκε σ’ αγαπώ. “Gia tin Ellada re gamoto”, έγραψε από κάτω βιαστικά. Βιαζότανε να κλάψει κι άλλο. Έξω έπεφτε χιόνι, αυτή κάψωνε. Βγήκε με κάτι ελαφρύ και φτηνό, για να αφήσει τα ακριβά της μάτια να τρέξουν απ’ το κρύο. Νίκα-νίκα, η χαλασμένη της εικόνα τη νικούσε…

Κώστας Μοναστήρας

Ο Κώστας Μοναστήρας γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Πατήσια, προλαβαίνοντας τις τελευταίες αλάνες. Εργάζεται ως δάσκαλος στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Οι μαθητές του έχουν εκθέσει τα καλούδια του μυαλού τους πολλές φορές. Αυτή είναι η πρώτη δική του έκθεση στο κοινό (το όφειλε στους μικρούς γραφιάδες). Οφείλει, επίσης, πολλά στο Μεταπτυχιακό Τμήμα Δημιουργικής Γραφής του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας και στους ανθρώπους του που τον δίδαξαν και τον υποστήριξαν.

Έργα:

Υέτιος στίχος, Έναστρον, 2018

Ηλιοτριβείο, LIBRON Εκδοτική, 2016