Χρήστος Κεραμίδης Δύο ποιήματα και ένα μικρό κείμενο από το ανέκδοτο έργο «Βόρεια ακρωτήρια» μαζί με δύο φωτογραφιες της Annalisa Marchionna

 

Χρήστος Κεραμίδης

Δύο ποιήματα και ένα μικρό κείμενο

από το ανέκδοτο έργο «Βόρεια ακρωτήρια»

 μαζί με δύο φωτογραφιες της Annalisa Marchionna

 

Αναζήτηση

 

Αναζητώντας  τη σημασία του  κόσμου,

χάραξα στα όριά μου κρυφούς

προσανατολισμούς.

Βημάτισα στους δρόμους του ανέλπιδου

προορισμού,

με την ιδιότητα του δωρητή

και κληρονόμου.

Εξάντλησα τις έννοιες στα πιο ασήμαντα

πράγματα.

Διεκδίκησα μία και μόνη

πολύτιμη θέση!

 

Πρώτη δημοσίευση: Καλλιτεχνικό ημερολόγιο 2020, εκδόσεις ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

 

Ήταν ο πατέρας μου

 

Πλανήθηκα στο λιμάνι,  στην άκρη της προκυμαίας κι έκανε κρύο πολύ.

Βράδιαζε και τα καΐκια έστριβαν από το φανάρι του μόλου για τους γνωστούς ψαρότοπους.

Στάθηκα σε μια δέστρα βαποριού και προσπάθησα να ζεσταθώ με επιτόπιο τροχάδην. Το γύρισα μετά

σε γρήγορους βηματισμούς, από το χορό «Τρομαχτόν», με το πέλμα να πατά ολόκληρο στη γη χωρίς αναπηδήσεις.

Έτσι τον δίδασκαν  στο άστρο της Ανατολής, την όμορφη Τραπεζούντα.

Πέρασε, πλάι μου, ένας γνωστός και ρώτησε ποιος μου έμαθε αυτόν το χορό:

—Ο πατέρας μου, απάντησα.

—Διαβάζοντας το βιογραφικό σου, πληροφορήθηκα πώς πέθανε όταν ήσουν πέντε χρονών. Πότε πρόλαβε;

—Χαίρομαι που είσαι ενημερωμένος, του αποκρίθηκα κι έσκυψα το κεφάλι!

 

Δεν ήξερε, όμως, ότι κάθε φορά που τον αποζητώ, και ιδιαίτερα τις παγωμένες νύχτες , έρχεται από μακρινούς

αστερισμούς και μου τον μαθαίνει από πρώτο χέρι!...

 

Ο Θεατρίνος

 

Μετά από τις αρμόζουσες

υποκλίσεις

και των θεατών την αποθέωση,

κλείστηκε ο Θεατρίνος στη σκηνή,

επίμονα κοιτάζοντας έναν παλιό καθρέφτη.

 

Ύστερα αποφάσισε να βγει

και μόνος πια

τον ρόλο του έπαιξε από την αρχή,

χαιρετώντας με δάκρυα

τον υγρό κυματισμό της νύχτας.

 

Χρήστος Κεραμίδης

 

[Ο Χρήστος Κεραμίδης γεννήθηκε στην Καβάλα, στη χερσόνησο του συνοικισμού της Παναγίας, στην οποία συχνά «επιστρέφει» και αναφέρεται. Μεγάλωσε σ’ ένα από τα παλιά τούρκικα σπίτια των προσφύγων, τα ανταλλάξιμα. Οι γονείς του ήταν πρόσφυγες από τον Πόντο. Έχασε τον πατέρα του στην πολύ μικρή ηλικία των πέντε ετών, γεγονός που τον σημάδεψε στη μετέπειτα ζωή του. Τελείωσε την Αριστοτέλειο Σχολή Υπομηχανικών Θεσσαλονίκης (Μικρό Πολυτεχνείο). Από το 1975 ζει μόνιμα στην Καβάλα. Εργάστηκε στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα με την ιδιότητα του μελετητή και επιβλέποντα μηχανικού. Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα το 1995 με την ποιητική συλλογή Ταξιδευτές. Το 1996 εκδόθηκε η ποιητική του συλλογή Στα πέλαγα του ονείρου. Απόσπασμα από το ποίημα «Το όνειρο», δημοσιεύτηκε, ως προμετωπίδα, σε περιοδικό προβολής της πόλης του, μεταφρασμένο σε τρεις γλώσσες. Το ποίημα «Αόρατοι στόχοι» (από τη συλλογή Δρόμοι της βροχής 1998) τιμήθηκε από τη Νέα Κίνηση Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης (1999). Το ποίημα «Ερωτικό» (από τη συλλογή Ο Αύγουστος που περιμένω) ανθολογήθηκε στο Ποιητικό Ημερολόγιο 2018 των εκδόσεων Ιωλκός. Συμμετείχε στο συλλογικό έργο Παλίμψηστο Καβάλας 2009 (επιμέλεια και ανθολόγηση των Ευριπίδη Γαραντούδη και Μαίρης Μικέ) με το ποίημα «Χαμένες μουσικές», που γράφτηκε για τη μεγάλη πυρκαγιά που έκαψε το περιαστικό δάσος της πόλης, το 1985. Το ποίημα «Αναζήτηση» ανθολογήθηκε στο Καλλιτεχνικό Ημερολόγιο 2020. Έχει επιλεγεί, ιστορικά, από επιστήμονες νεοελληνιστές, ως ένας από τους «ποιητές του καπνού» της πόλης του (1ο Επιστημονικό Συνέδριο- Πρακτικά συνεδρίου, Καβάλα Δεκέμβριος 2018). Έχει γράψει κυρίως ποίηση. Ποιήματα αλλά και πεζά κείμενά του έχουν κατά καιρούς δημοσιευτεί σε εφημερίδες, περιοδικά και ανθολογίες.]