Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2020

"Για μια όμορφη ζωή" Φωτεινή Τέντη μαζί με μια φωτογραφία της Renée Revah

 

Για μια όμορφη ζωή

Φωτεινή Τέντη

μαζί με μια φωτογραφία της Renée Revah

 


Δεν ένιωθες φόβο. Ήσουν ατρόμητη.

Εγώ μόνο τον φόβο γνώριζα. Ήμουν αδύναμη.

Σε θαύμαζα. Δεν στο 'λεγα.

Οι λέξεις σου χαράκωναν.

Οι λέξεις μου αγκάλιαζαν.

Με θαύμαζες. Μου το 'λεγες.

Αγαπούσες το νερό. Στην άλλη σου ζωή κατοικούσες στη θάλασσα.

Αγαπούσα τη γη. Κάποτε ήμουν δέντρο.

Δανειζόμασταν η μία τον εαυτό της άλλης.

Ποιανής τον εαυτό φορούσε η καθεμία; Κάποιες φορές χανόντουσαν τα όρια.

Λύτρωση!

Μεγαλώσαμε και, στην πρώτη ευκαιρία, το βάλαμε στα πόδια. Το σκάσαμε από την κληρονομιά που μας είχε τύχει.

Έπρεπε να μάθουμε πώς είναι μια όμορφη ζωή.

Σε έχασα. Χάθηκες.

Με έχασες. Εξαφανίστηκα.

Εσύ πήγες προς τη θάλασσα κι εγώ προς το δάσος.

Πέρασαν οι μέρες μιας ολόκληρης νιότης για να σε ακούσω να με καλείς από μακριά.

Σε βρήκα να πλέεις χωρίς πυξίδα κάπου στα ανοιχτά με ένα παιδί στην αγκαλιά.

Φοβόσουν.

Μου έδωσες το παιδί και μου είπες να το προσέχω.

Ύστερα, έφυγες κολυμπώντας.

Ακόμη δεν σε προλάβαινα στο κολύμπι.

Είχα νικήσει όμως τον φόβο.

Όταν έμαθα για το σκοινί που σου έσφιξε εκείνος στον λαιμό, ένα κομμάτι από τις ρίζες μου αρρώστησε και σάπισε.

Οι ρίζες μου οι πιο βαθιές έγιναν χώμα. Όπως αυτό που θα σε έθαβαν.

Σου ζήτησα συγχώρεση. Που δεν σου είπα ποτέ πόσο σε θαύμαζα. Που δεν έψαξα να σε βρω όταν κατάφερα και ρίζωσα και άνθισα. Που δεν σου έδειξα πώς μοιάζει μια όμορφη ζωή. Που δεν φαντάστηκα ότι κάποιος είχε τυλίξει ένα χοντρό σκοινί γύρω από το λαιμό σου και το έσφιγγε λίγο λίγο μέχρι να σου πάρει και την τελευταία ανάσα.

Τουλάχιστον, πρόλαβα! Ήρθα και σε έκλεψα κρυφά από όλους.

Σε πήγα στη θάλασσα και σε άφησα να γλιστρήσεις απαλά στον βυθό. Εκεί που ήθελες να είσαι πάντα.

Τώρα, μεγαλώνω το παιδί σου μαζί με τα δικά μου. Σου μιλάω κάθε μέρα, να ξέρεις πως είναι ευτυχισμένο.

Και κάθε μέρα κατεβαίνω στη θάλασσα και περιμένω. Θα περιμένω όσο χρειαστεί. Ξέρω πως έχεις μεταλλαχθεί σε πλάσμα του νερού. Και ξέρω πως κάποια μέρα θα βγεις στην ακρογιαλιά και θα ξανασυναντηθούμε.

Κι εγώ θα ησυχάσω πως κατάφερες επιτέλους να μάθεις πώς είναι μια όμορφη ζωή.

Θα σε βάλω να μου τη διηγηθείς.


Φωτεινή Τέντη

 

[φωτογραφία: Renée Revah]

 

Η Φωτεινή Τέντη γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Εργάζεται ως μεταφράστρια. Διηγήματά της έχουν δημοσιευθεί σε έντυπες ανθολογίες, στο περιοδικό Εντευκτήριο και σε διαδικτυακά λογοτεχνικά περιοδικά και ιστολόγια. Ένα μικροδιήγημά της περιλαμβάνεται στην ανθολογία Proyecto GreQuerías, η οποία αποτελείται από μικροδιηγήματα που αναρτήθηκαν στο ιστολόγιο Πλανόδιον-Ιστορίες Μπονζάι και μεταφράστηκαν στα ισπανικά.

 

 

 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου