Το ιστολόγιο (blog) Με ανοιχτά βιβλία προτείνει Το βιβλίο της εβδομάδας Εμίλ Ζολά Νανά Θεατρική διασκευή από τον Ουιλιάμ-Μπερτράν Μπυσνάκ μετάφραση: Νεκτάριος-Γεώργιος Κωνσταντινίδης

Το ιστολόγιο (blog)

Με ανοιχτά βιβλία

προτείνει

Το βιβλίο της εβδομάδας

Εμίλ Ζολά

Νανά

Θεατρική διασκευή από τον

Ουιλιάμ-Μπερτράν Μπυσνάκ

μετάφραση:

Νεκτάριος-Γεώργιος Κωνσταντινίδης

εκδόσεις Γκοβόστη

Θεατρικό έργο σε πέντε πράξεις, βασισμένο στο μυθιστόρημα του Εμίλ Ζολά «Νανά». Έκανε πρεμιέρα στο Παρίσι, στο θέατρο Αμπιγκύ, στις 29 Ιανουαρίου 1881.

Ο Εμίλ Ζολά γράφει για τη θεατρική διασκευή του έργου του:

Ο ρόλος της Νανάς είναι μεγαλειώδης, διότι καλύπτει όλο το ανθρώπινο φάσμα. Προτείνει να δούμε την τελευταία σκηνή και να έχουμε τα μάτια ανοιχτά, ακόμη κι αν η Νανά που ξεψυχά πρόκειται να ταράξει τον ύπνο μας.

Και σε όσους τον επιπλήττουν για την ανάθεση της διασκευής στον Μπυσνάκ αντιλέγει:

Εν πρώτοις φαίνεται πως διέπραξα μια αποτρόπαιη πράξη δίνοντας την άδεια στον κ. Ουιλιάμ Μπυσνάκ να κάνει ένα δραματουργικό έργο από το μυθιστόρημά μου. […] Δεν έχω λοιπόν το δικαίωμα να διάγω τη λογοτεχνική μου ζωή όπως θέλω; […] Αν δεν το αποφάσιζα, όχι μόνο θα ήμουν αχάριστος προς τον κ. Μπυσνάκ, ο οποίος σημείωσε μία τόσο μεγάλη επιτυχία με την «Ταβέρνα», αλλά επιπλέον θα κατέστρεφα και τη λογική σχέση που έβλεπα ανάμεσα στην «Ταβέρνα» και τη «Νανά». (Εμίλ Ζολά, μετάφραση: Αντώνης Αθανασόπουλος)

Από τις εκδόσεις Γκοβόστη κυκλοφορεί τώρα η θεατρική αυτή διασκευή       του Μπυσνάκ στη «Νανά», το εμβληματικό έργο του Ζολά, σε άριστη μετάφραση από τον έμπειρο Νεκτάριο-Γεώργιο Κωνσταντινίδη (έχουμε ήδη γνωρίσει τις μεταφράσεις του σε έργα του Ουγκώ, του Αρραμπάλ, του Μωπασσάν), με προλογικό κείμενο του Ζολά. Το έργο έχει πέντε πράξεις και συνολικά 22 ρόλους (12 ανδρικούς και 10 γυναικείους).

Εδώ η 5^η και τελευταία σκηνή της 5^ης και τελευταίας πράξης του έργου:

(Η Νανά μόνη, στην επιθανάτια αγωνία της, με το πρόσωπο κοκκινισμένο, γεμάτο σπυριά)

ΝΑΝΑ: Διψάω!... (Κάθεται στην άκρη του κρεβατιού) Ζωή, πού είσαι; Ποιες είναι αυτές οι γυναίκες; Ήταν εδώ κάποιες γυναίκες… Δεν τις είδα στον ύπνο μου. Έφυγαν;… Θεέ μου! Θα πεθάνω… Δεν θέλω να πεθάνω μόνη, όχι μόνη, είναι τρομερό!... (Σηκώνεται και βαδίζει τρεκλίζοντας) Ζωή, απάντησέ μου… Είναι κάποιος εδώ; Έλεος! Είναι κάποιος εδώ; Δεν μπορείτε να με αφήσετε μόνη. Βλέπετε πως θα πεθάνω… (Ακούει τη μουσική) Πάλι αυτή η μουσική! Πάντα αυτή η μουσική που με σκοτώνει… Πού είναι το κουδούνι; Ίσως το ακούσουν. (Πλησιάζει στο τζάκι και κοιτάζεται στον καθρέφτη) Μα είναι κάποιος εδώ! Ποιος με κοιτάζει;… (Αναγνωρίζει τον εαυτό της και κραυγάζει με τρόμο) Εγώ! Τι φρίκη!... (Οπισθοχωρεί και πέφτει στο κρεβάτι) Δεν θα ’ρθει κανείς, θα πεθάνω μόνη, σαν ένα τέρας… (Πέφτει σε παραλήρημα και σύρεται ως τη μέση της σκηνής) Λουιζέ, μικρέ μου, καλέ μου, είσαι εδώ; Όχι, είναι νεκρός… Κι ο κόμης; Κι ο Ζωρζ; Είναι νεκροί… Αλλά εσύ, Φιλίπ, μοναδική  μου αγάπη, είσαι κοντά μου, δεν είσαι; Ακόμη ένα φιλί, το τελευταίο… Αθλιότης! Είναι εκεί, στα σιδερένια δεσμά του. Όχι, όχι, μην έρχεσαι! Θα σε σκοτώσω όπως τους άλλους!... (Η μουσική δυναμώνει. Η Νανά σηκώνεται σε έκσταση) Αχ, το Παρίσι τραγουδά αυτή τη μουσική!... Ακούστε:

«Όταν η Αφροδίτη τη νύχτα βηματίζει

Με το φως τους τα αστέρια την ραίνουν…»

(Σηκώνεται όρθια) Η Αφροδίτη είμαι εγώ! Ο πολυέλαιος αστράφτει, η Αφροδίτη παρουσιάζεται και όλοι την λατρεύουν!... (Καταρρέει) Θεέ μου! Πεθαίνω! Μη με πλησιάζετε, είμαι η πανούκλα! (Πεθαίνει)

(«Νανά», θεατρική διασκευή από τον Ουιλιάμ-Μπερτράν Μπυσνάκ, σε μετάφραση από τον  Νεκτάριο-Γεώργιο Κωνσταντινίδη)

Διώνη Δημητριάδου