Όμορφα καλοκαίρια... του Σταύρου Τρικαλιώτη μαζί με μία φωτογραφία του Ken Heyman

Όμορφα καλοκαίρια...

του Σταύρου Τρικαλιώτη

μαζί με μία φωτογραφία του Ken Heyman

Τώρα γκρεμίστηκε

το σπίτι

που ζούσαμε -με νοίκι-

παιδιά.

Χάθηκαν τα μπλε

παραθύρια

που τα φρεσκάριζα

με λαδομπογιά

τα όμορφα καλοκαίρια.

Κι η μητέρα

στην κουζίνα να τηγανίζει

πατάτες

που μού άρεσαν!

Πού είσαι τώρα,

μητέρα;

Έσβησες,

κατέρρευσες κι εσύ

από τά πικρά ποτήρια

της ζωής,

όπως το σπίτι

με τα όμορφα λουλούδια

στις γλάστρες.

Πόσο θα ᾽θελα

να σε ξανάβλεπα

μητέρα,

έτσι σκυμμένη στο παλιό τηγάνι

να τραγουδάς τα τραγούδια

της παλιάς Αθήνας...

Να μού στέλνεις

που και που

κανένα λουλούδι

από τον κήπο σου

μητέρα,

και να μού γράφεις

- σε τσαλακωμένα χαρτάκια-

πώς περνάς

στη νέα σου κατοικία.

Κι από κάτω:

με αγάπη,

η μητέρα σου...

π. Στ. Τρικ.

4 / 07 / 2019