Γυρισμός του Δημήτρη Νικηφόρου μαζί με δύο φωτογραφίες του Βασίλη Κολτούκη

Γυρισμός

του Δημήτρη Νικηφόρου

μαζί με δύο φωτογραφίες του Βασίλη Κολτούκη

Μετά από χρόνια απουσίας

επέστρεψα στον τόπο μου έπηλυς.

Στην ίδια πόλη, στο ίδιο σπίτι,

στην ίδια μάνα που σβήνει αργά

δίπλα στο ραδιόφωνο.

Μικραίνω ανάμεσα

στους γερασμένους φίλους

παίζοντας με ποιήματα

που χοροπηδούν στο κρεβάτι μου

και μου γλείφουν το πρόσωπο

σαν ανυπόμονα ζωηρά κουτάβια.

Τα βγάζω βόλτα βράδυ - πρωί

στα πάρκα και τις πλατείες

ξαμολημένα χωρίς λουρί

σκοντάφτω σε αποδοκιμαστικά βλέμματα

και παρατηρήσεις: ''αυτό που κάνεις

δεν είναι σωστό νεαρέ, είναι επικίνδυνο

καθώς μπορεί τα σκυλιά να επιτεθούν..''

Τους ησυχάζω λέγοντας πως μόνο

παίζουν και χαίρονται και κανέναν

ποτέ δεν δαγκώνουν εκτός από μένα.

Στο σπίτι η μάνα μου δίπλα στο ραδιόφωνο

σβήνει αργά με τη μουσική.

Δημήτρης Νικηφόρου

(φωτογραφίες: Βασίλης Κολτούκης)