Δύο ποιήματα του Κώστα Μοναστήρα

Δύο ποιήματα

του Κώστα Μοναστήρα

 Καιόμενος έλατος

Τον έτρωγε η φωτιά

Καιόμενος μεγάλος

Πέρασε πάνω του

το (αερο)πλάνο,

του ’ριξε θάλασσα

Τον έκαψε τ’ αλάτι

Καιόμενος δίχως

μια φλόγα

στα σωθικά του

να τον κάμει στάχτη

Αλλά έσβησε όρθιος

Τι να μολογάς τώρα…

Ποιο είναι το καλύτερο;

Δυο μικροί

λαγοί  

στη ρίζα του,

αντρόγυνο,

έγιναν στιφάδο

απ’ τη φωτιά,

το μπόλικο αλάτι

και τ’ αγριοκρέμμυδα˙

αυτά που τα βάζουνε στην (ξύλινη, την ελάτινη)

πόρτα,

την πρωτοχρονιά,

για καλή τύχη

οι ταγοί…

Το κόψιμο

Να ’κοβα μόνο τα βουνά

Ν’  ανέβαινα στα πλάγια

Να ’χω τον ήλιο γκαρδιακό

και το ελάτι φίλο

Να στάλιαζα στον ίσκιο του,

φίλος που με προσέχει

Και να ’ρθει

ύστερα η βραδιά

τον έλατο να κόψω

Να κάψω τα κλωνάρια του

στις φλόγες να τον δώσω

Να μου ζεστάνει το νερό

με τη φωτιά να λούσω,

να λούσω το κορμάκι μου,

γιατ’ έχ’ απάνω γλέντι

Εβγήκε η Πούλια ζωντανή

κι θέλω να την φτάσω

—πρωί να ξεπουλιάσω

Σαν  έβγω απ' την αγκάλη της

στον ήλιο να φωλιάσω

—τον ήλιο πώς να κόψω;—,

γιατί έχει στάχτες καταγής

κι ο έλατος με καίει.

Ο Κώστας Μοναστήρας γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Πατήσια, προλαβαίνοντας τις τελευταίες αλάνες. Εργάζεται ως δάσκαλος στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Οι μαθητές του έχουν εκθέσει τα καλούδια του μυαλού τους πολλές φορές. Αυτή είναι η πρώτη δική του έκθεση στο κοινό (το όφειλε στους μικρούς γραφιάδες). Οφείλει, επίσης, πολλά στο Μεταπτυχιακό Τμήμα Δημιουργικής Γραφής του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας και στους ανθρώπους του που τον δίδαξαν και τον υποστήριξαν.

Έργα:

Υέτιος στίχος, Έναστρον, 2018

Ηλιοτριβείο, LIBRON Εκδοτική, 2016