Το ιστολόγιο "Με ανοιχτά βιβλία" 

διάβασε και προτείνει

(16 νέες βιβλιοπροτάσεις)

"Confiteor" 

Ζάουμε Καμπρέ

 εκδόσεις Πόλις

[...]σε όλη μου τη ζωή μπέρδευα τα πράγματα. Δεν το λέω με περηφάνια, μάλλον με συγκρατημένη παραίτηση. Όσο κι αν προσπάθησα, δεν μπόρεσα να φτιάξω ερμητικά κλειστά διαμερίσματα στο μυαλό μου, κι όλα ανακατεύονται, όπως αυτή τη στιγμή που σου γράφω με τα δάκρυά μου για μελάνι.

"Νίκη" 

Χρήστος Χωμενίδης

 εκδόσεις Πατάκη

[...]τα πάντα να είναι εμποτισμένα απ' την οδύνη και την έκπληξη της ήττας, οι συζητήσεις να επανέρχονται ξανά και ξανά στο ίδιο βασανιστικό ερώτημα: "Αφού είχαμε τον λαό μαζί μας, γιατί χάσαμε;". Ό,τι κι αν έλεγε ο πατέρας μου, εγώ έβλεπα τον κόσμο της Αριστεράς να ξύνει με μαζοχιστική απόλαυση τις πληγές της. 

"Όλο αέρα! (αισθηματικά κείμενα)"

 Σωτήρης Κακίσης

 εκδόσεις Vakxikon

[...]λέω πάντα όταν με ρωτάνε: "Προσπαθώ να παραμείνω επιμελώς αγράμματος". Εννοώντας: να μη χάσω ποτέ τη χαρά του να μην τα ξέρω όλα, του να ψάχνω, του να βρίσκω. Κι ύστερα πάλι λέω: "Όχι. Δεν τους διαβάζω ολόκληρους τους αγαπημένους μου, τον Τσέχωφ, τον Παπαδιαμάντη, τον Εγγονόπουλο, τον Χουλιαρά. Θέλω να 'χω στην κάβα μου πάντα καλό κρασί, να μην ξεμείνω στο μέλλον χωρίς τη γλύκα του μεθυσιού από τις σελίδες, από τις λέξεις τους".

"Γράμμα στον Κωστή"

 Ξένια Καλογεροπούλου

 εκδόσεις Πατάκη

[...]Κάποιοι από την παρέα δεν είναι πια μαζί μας. Κι ορισμένοι μας λείπουν πολύ. Κι άλλοι είναι ακόμη δίπλα μας και σαν φίλοι και σαν συνεργάτες. Ανήκουμε στους τυχερούς.Να ζούμε ακόμη, να δουλεύουμε μαζί και ν' αγαπιόμαστε.

"Υποταγή"

 Μισέλ Ουελμπέκ

 εκδόσεις βιβλιοπωλείου της Εστίας

[...]Η ανατρεπτική και απλή ιδέα, που ως τότε δεν είχε ποτέ εκφραστεί με τόση δύναμη, ότι το απόγειο της ανθρώπινης ευτυχίας έγκειται στην απόλυτη υποταγή.

"Η κρυφή πόρτα"

 Αλέξης Πανσέληνος

 εκδόσεις Μεταίχμιο

[...]Καθισμένος στο πεζούλι κοιτούσε και έβλεπε στο βάθος την πολυκατοικία του να σχηματίζει με τη γωνία της κάτι σαν πλώρη καραβιού· και πάνω από τα τρία ρετιρέ και τις τέντες, τα φυτά που πρόβαλλαν από τα κάγκελα και τις κεραίες της τηλεόρασης που μοιάζαν με κατάρτια· τα σύννεφα έτρεχαν προς τα πίσω σπρωγμένα από τον νοτιά, και όλο το κτίριο έμοιαζε να τρέχει βιαστικά προς τη φουρτούνα που παραμόνευε στο πέλαγος.

"23 μέρες"

 Ασημίνα Ξηρογιάννη

 εκδόσεις Γαβριηλίδη

 Η υπόθεση του βιβλίου που γράφει τώρα:

 Κάτι σαν ποιητική νουβέλα in progress.

 Μια νεαρή γυναίκα

 κλεισμένη σε ένα δωμάτιο για 23 μέρες

 περιμένει να γυρίσει πάλι κοντά της

 ο εραστής της

 (ή, καλύτερα, να επιλέξει να γυρίσει πάλι κοντά της).

"Φιμωμένος θυμός"

 Γιάννα Λάμπρου

 μικρές εκδόσεις

[...]"Παλιό, επαναστατικό. Ερωτικό. Τέλος πάντων, το ίδιο δεν είναι; -Ναι, ό,τι περιπολεί στον ουρανό τρελαμένο για φως, ό,τι δεν καταδικάζει τον άνθρωπο σε απερήμωση, ώσπου εξαντλημένος να ομογενοποιηθεί, ναι, είναι Επανάσταση".

"Την Κυριακή έχουμε γάμο"

 Γιάννης Ξανθούλης

 εκδόσεις Διόπτρα

[...]Του άρεσε ο ρόλος του Τηλέμαχου που δεν κρατούσε την παραμικρή ανάμνηση από τον βασιλιά της Ιθάκης- θύμα πολέμου κι αυτός, με μια μάνα νευρασθενική, που δάμαζε τον χρόνο υφαίνοντας και ξηλώνοντας στον αργαλειό ένα πέπλο-άλλοθι

"Οι τελευταίοι φανατικοί της στρωματσάδας"

 Στάθης Ιντζές

 εκδόσεις Θράκα

[...]"Όσο για τη μεγάλη μου αγάπη, την τηλεόραση -τι συσκευή Θεέ μου! τι ανακάλυψη!- την είχα τοποθετήσει πάνω σ’ ένα δρύινο τραπεζάκι γουίντζ απόχρωσης. Έτσι, λοιπόν, είχα οργανώσει τη ζωή μου κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να είμαι  αυτάρκης και να μη χρειάζεται να ξεπορτίζω".

"Προσπαθώντας τον ήλιο"

 Ματίνα Νίκα

 εκδόσεις Λογότεχνον

[...]"Αφού δεν μπορούσα να κάνω οτιδήποτε άλλο, ενεργοποίησα τον ριψοκίνδυνο παίκτη μέσα μου κι έβαλα στοίχημα με το ροκ άγγελό μου. Έσκυβε από πάνω μου, είχε λύσει τα μαλλιά του, είχε σφηνώσει πίσω από το δεξί του αυτί ένα κλωναράκι βασιλικό και είχε στις άκρες του χαμογέλιου του μιαν υπόσχεση. Του έκλεισα παιχνιδιάρικα το μάτι. «Την Εντίθ θέλω να θυμηθώ Βαγγελάκι μου, μόλις συνέλθω από τη νάρκωση. Γιατί θα συνέλθω και θα πω κι ένα τραγούδι".

"Μπαλαντέρ – μια ερωτική εξτραβαγκάντσα"

  Μαρία Γιαγιάννου 

  εκδόσεις Μελάνι

[...]"Όλα με σπρώχνουν στο τώρα. Και το αύριο μαζί σου θα είναι πάλι ένα τώρα. Αναγκαστικά θα είναι και λίγο χθες, αλλά θα ήθελα να γλιτώσουμε από τη νοσταλγία. Ή μήπως δεν χρειάζεται; Έχει παραγίνει το κακό με τον διασυρμό της νοσταλγίας. Μήπως τελικά η νοσταλγία δεν είναι πρόβλημα; Για να είμαι ειλικρινής, εγώ ήδη νοσταλγώ το μέλλον όπου θα νοσταλγούμε το παρελθόν, το οποίο δεν είναι άλλο από το σήμερα."

"Κάτι να μείνει"

 Λίνα Ρόκου

 μικρές εκδόσεις

"Μια βαλίτσα θάλασσα

την πας, τη φέρνεις

Χριστούγεννα, Πάσχα, διακοπές

Στα βάθη της καταποντισμένα τα βαρίδια σου

Τα συλλαμβάνουν  οι ανιχνευτές μετάλλων

και το δικό τους τίποτε

το πληρώνεις χρυσάφι"

"Το σπίτι"

 Γιώργος Μητάς

 εκδόσεις Κίχλη

[...]"Αναμφίβολα, βρίσκομαι σε εχθρικό έδαφος. Όσο κι αν η φαντασία μου είχε προσπαθήσει, τις τελευταίες ημέρες, να εξερευνήσει το εσωτερικό της σφραγισμένης αίθουσας, τίποτα δεν με είχε προϊδεάσει για κάτι τέτοιο. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο που ο προάγγελος με τα γαμψά νύχια που κατεβαίνει στον ώμο μου προειδοποιώντας για κίνδυνο έκανε πάλι βίαια την  εμφάνισή του με το που πέρασα την πόρτα."

"Αλλού, στο πουθενά"

 Λουκία Δέρβη

 εκδόσεις Μελάνι

[...]"Μιλούσε,  βάδιζε κι αργοτσουλούσε το καροτσάκι με όλα τα υπάρχοντά του στους δρόμους που είχε τώρα για σπίτι. Μάλιστα, αν έβλεπε κανέναν που ήθελε να του πιάσει κουβέντα ή να του δώσει ένα σεντ, έλεγε με όλη την καλοσύνη του “ο θεός έχει αλλά πρέπει να έχεις κι εσύ για το αύριο. Γιατί το αύριο δεν αστειεύεται”. Κι έπαιρνε την ελεημοσύνη με στυλ".

"Λεσβιακά διηγήματα"

 Βασίλης Ψαριανός

 εκδόσεις Νοών

[...]Απί νουρίς ήμπα στα βάρσανα. Ου πατέρας ιμ ήθιλι να μας ξιφουρτουθεί, να μας βγαλ' απ' τον τσιφάλι τ'. "του κουπιλούδ'" ήλιγι, "πρεπ' νουρίς-νουρίς να παντρεύγιτι, πριν ξισπουριάν' τσι μαραθεί".

επιμέλεια: Διώνη Δημητριάδου

(Young man reading by candle light, Matthias Stomer)