Άνευ σημασίας

Στερέωσε το καπέλο του, μια παλιά ρεπούμπλικα, στη ράχη της καρέκλας. Μα, αυτό δεν ήταν σημαντικό.

Τίναξε τα ρούχα του από το ψιλόβροχο που είχε ξαποστάσει πάνω τους. Αλλά, ούτε κι αυτό να θεωρηθεί σπουδαίο.

Οι επόμενες κινήσεις του, μελετημένες με ακρίβεια ως τη λεπτομέρεια, δεν ήταν αναμενόμενες. Ελάχιστα συνηθισμένες, άρα αξιοσημείωτες.

Αφού αποκαθήλωσε τον εαυτό του τραβώντας ένα ένα τα καρφιά της ανιαρής συνήθειας, έβγαλε από την τσέπη του παλτού του δυο φτερά. Αυτό ήταν εντελώς αξιοπρόσεκτο.

Δεν άφησε σημείωμα, ως είθισται. Αυτό να εκληφθεί ως πρωτότυπο.

Μόνο σ’ αυτά τα λίγα λόγια η μνεία του. Αυτή ας θεωρηθεί μια άνευ σημασίας ποιητική κατάθεση.

Διώνη Δημητριάδου

(η εικόνα από το διαδίκτυο)