Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2016

"νόστιμον ήμαρ αλγεινόν"




κάθε που λες "τότε που… "
και λίγο πριν εκπνεύσει η περίοδος χάριτος
ενός επιεικούς νόστου
-έτσι όπως είναι η εικόνα πειραγμένη απ’ τα παιχνίδια του μυαλού-
εισβάλλουν ορμητικά στο σκηνικό
άγριοι δαίμονες
και διεκδικούν μια εκδοχή δική τους
προσφέροντας απλόχερα το άλγος

μονάχα έτσι χτίζεται σωστά η λέξη
που αντιστοιχεί στης μνήμης την απόπειρα


Διώνη Δημητριάδου

(φωτογραφία: σκηνή από τη "Νοσταλγία" του Andrei Tarkovsky)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου