Άλλο αρνί κι άλλο παιδίσκη διήγημα της Δέσποινας Καϊτατζή-Χουλιούμη* και δύο φωτογραφίες του Τάκη Τλούπα

Άλλο αρνί κι άλλο παιδίσκη

διήγημα

της Δέσποινας Καϊτατζή-Χουλιούμη*

και δύο φωτογραφίες του Τάκη Τλούπα

   

     Στεκόταν απόμερα, αποστασιοποιημένη. Το πρόσωπο ανέκφραστο. Όχι όπως οι άλλοι συγγενείς γύρω απ’ το φέρετρο. Περίμεναν από στιγμή σε στιγμή τον παπά για να σηκώσουν τη νεκρή. Αυτή σε μια άκρη σαν ξένη κι ας ήταν η κηδεία της μάνα της. Από δίπλα οι δυο κόρες της.

     Είχε ξεκόψει απ’ το χωριό. Δεν τη σήκωνε, κι αυτή όμως δεν το άντεχε. Την είχαν φυγαδέψει άρον άρον κορίτσι στα δεκατρία. Δεν ήθελε να θυμάται. Δεν άντεχε. Την είχε πάρει μια μακρινή ξαδέλφη του μπαμπά της στην πόλη. Την είχε αναστήσει, την ξαναγέννησε. Ευτυχώς που βρέθηκε κι αυτή. Αν υπάρχει θεός, κάποια θεία δίκη, αν υπάρχει έλεος έστω, αυτό την έστειλε στο δρόμο της. Τι θ’ απογίνονταν; Ο μπαμπάς μέθυσος, η μάνα αθώα στο μυαλό. Ούτε ένα φαΐ δεν μπορούσε να βάλει στη φωτιά, πόσο μάλλον να τα προστατέψει. Πού βρήκε τη δύναμη να μιλήσει απόρησε βλέποντας τον παπά με τα εξαπτέρυγα να πλησιάζουν. Πώς βρέθηκαν δυο θηρία λυσσασμένα πάνω της. Οικογενειάρχες της σειράς κατά τα άλλα. Μια γειτόνισσα άκουσε τις στριγκλιές της και νόμισε ότι ήταν κάποιο από τα ζα της. Τους βρήκε στον αχυρώνα δίπλα στο σπίτι της. Αυτή μέσα στ’ άχυρα και στα αίματα. Τα λυσσασμένα να παλεύουν και ν’ ασχημονούν πάνω της. Της κόπηκαν τα ήπατα. Προσπάθησε να βάλει τις φωνές αλλά τίποτε. Ο άνδρας της επέμενε να το βουλώσει. Να μη βγάλει τσιμουδιά αλλά αυτή το είπε στο δάσκαλο που τον είχε νοικάρη στο σπίτι. Θηρίο ανήμερο αυτός μόλις τ’ άκουσε. Ένας λόγος παραπάνω που την είχε μαθήτρια και είχε την έγνοια της βλέποντας τα πράγματα στο σπίτι. Δεν μπορούσε να το χωνέψει. Πριν κάποιες μέρες με τον έναν μαντράχαλο απ' τους δυο είχαν καταβροχθίσει ένα ολόκληρο αρνί οι δυο τους στην ταβέρνα του κρεοπώλη του Χάρη. Αυτό όμως πήγαινε πολύ.

Άλλο αρνί κι άλλο παιδίσκη έλεγε και ξανάλεγε εξοργισμένος ο δάσκαλος. Κάλεσε τον αστυνόμο από το διπλανό χωριό. Την πήραν παράμερα με το καλό. Τη ρωτούσαν, αυτή μούγκα. Δεν έβγαινε μιλιά απ’ το στόμα της. Έτρεμε σαν το φύλλο. Μετά τους φέρανε μπροστά της κι αυτή άρχισε να ουρλιάζει σαν τα γουρούνια που έσφαζαν στο χωριό τα Χριστούγεννα και οι στριγκές τους αντηχούσαν μέχρι το ποτάμι. Τελικά μετά από επανειλημμένες προσπάθειες κάποια στιγμή όταν τη ξαναρώτησαν τα κατάφερε ν’ απλώσει το χέρι και να τους δείξει. Καταδικάστηκαν, πήγαν φυλακή. Ξεσηκώθηκε όλο το χωριό. Πρώτη φορά που αποκαλύπτονταν τέτοια ντροπή. Αυτά δεν ήταν να τα λες. Επικρατούσε άκρα του τάφου σιωπή γι’ αυτά. Τα καταχώνιαζαν στη λήθη. Μόνο στα νυχτέρια πότε πότε τα σκάλιζαν και τ’ αναμόχλευαν οι γυναίκες. Τότε μιλούσαν πίσω από επτασφράγιστες πόρτες ψιθυριστά, μόνο ψιθυριστά. Ευτυχώς φυλακίστηκαν κι αυτήν την πήρε η θεία της στην πόλη. Από τότε δεν είχε ξαναπατήσει στο χωριό.

     Σκούρα γυαλιά κι ένα ανέκφραστο προσωπείο σκέπαζαν το μέσα της στη νεκρώσιμη ακολουθία, στο δρόμο για τα μνήματα. Τα γόνατα όμως έτρεμαν, την πρόδιδαν τα πόδια τρικλίζοντας στην προσπάθειά της να ρίξει βήμα. Υποβαστάζονταν απ’ τις κόρες της ευτυχώς, την κρατούσαν σφικτά απ’ το μπράτσο η μια απ’ τη μια κι η άλλη απ’ την άλλη πλευρά της. Η μεγαλύτερη ωστόσο την κρατούσε σφιχτά να κρατήσει αλλά και να κρατηθεί. Είχε γεννηθεί ανάπηρη. Λες και έφερε το κρίμα.

Δέσποινα Καϊτατζή Χουλιούμη

(από ανέκδοτη συλλογή διηγημάτων)

*Η Δέσποινα Καϊτατζή Χουλιούμη κλινικός ψυχολόγος –ψυχοθεραπεύτρια, (MSc) της Σχολής Εφαρμοσμένης Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Ουψάλα Σουηδίας, όπου έζησε και εργάστηκε στην Ανοιχτή Μονάδα της Ψυχιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Ουψάλα, είναι μέλος της Εταιρίας η Συντροφιά της Karin Boye (Karin Boye Sällskapet) και μέλος της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης (ΕΛΘ).  Το «Λιγοστεύουν οι λέξεις», 2017, εκδ. Μελάνι είναι το τέταρτο ποιητικό της βιβλίο. Έχει εκδώσει επίσης τις ποιητικές συλλογές “Διαδρομές” 2015, εκδ. Γαβριηλίδης, “Συναισθηματικό αλφαβητάρι”, 2009, εκδ. UNIVERSITY STUDIO PRESS , “Ο Δρόμος”, 2006, εκδ. Δήμου Σερρών. Ποιήματά της δημοσιεύτηκαν σε έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά και περιέχονται σε ποιητικές ανθολογίες, όπως και μεταφράσεις της από τα σουηδικά. Είναι τακτική συνεργάτης του λογοτεχνικού περιοδικού http://www.intellectum.org όπου δημοσιεύονται μεταφράσεις της. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα  ιταλικά, αγγλικά, γερμανικά και βουλγαρικά.