δύο
ανέκδοτα ποιήματα
του
Κωνσταντίνου Μ. Σκηνιώτη
Αύρα
Μαγιάτικος,
ανθισμένος μπαχτσές πορτοκαλιών
αέρας που δροσίστηκε στο άρωμά τους.
Μέθεξη
στου θαλασσουρανού το σύνορο·
υφίσταται,
στιβαρή και εμφανώς αθέατη.
Δύναμη
Κλαράκι
ριζωμένο στων μετέωρων τον βράχο
χάσκει
στο βάθος αδυσώπητος κρημνός,
μα
εσύ σιωπηλά και αγόγγυστα κρατάς
την
Πίστη και την Ιστορία αιώνων.
Κωνσταντίνος
Μ. Σκηνιώτης
(οι
φωτογραφίες του Thomas Hoepker, 1963, Παιδιά παίζουν στο Τείχος του Βερολίνου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου