"Ο καθρέφτης" ποίηση: Διώνη Δημητριάδου

«ο καθρέφτης»

στον Παναγιώτη Χατζημωυσιάδη

είναι κι εκείνος ο καθρέφτης

με τις ανθεκτικές θαμπές γωνίες

σε κάθε απόπειρα καθαρισμού

να αντιφεγγίζει ένα άλλο πρόσωπο

είδωλο με πρησμένα  μάτια

σημάδι ηθελημένης εισπνοής

μιας μαύρης εξουσίας

μωλωπισμένο άλλοτε

θύμα μιας «αναγκαίας» καταστολής

κι έπειτα ξαφνικά να κοκκινίζει

σαν μια σημαία ανεμίζουσα

χλευάζοντας κι ελέγχοντας

όλα τα γκρίζα τωρινά

αλάθητος καθρέφτης

έτοιμος να μας φτύσει

γιατί έχει μνήμη

Διώνη Δημητριάδου

(στη φωτογραφία: collage της Alison Diaz)